• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
461
|
|
|
|
Þehrazat ile baþlayan masallarýn öyküsü ise hiç de masal gibi deðildir aslýnda.
O günden beri ilk masalý bir kadýnýn anlattýðý söylenir. Çocuðunu ve sevdiði adamý kurtarmak için…………….
|
|
462
|
|
|
|
NAZAN BEKÝROÐLU KALEMÝNDEN YÜREÐÝMÝZDEKÝ ÇELÝÞKÝLERE GÜZEL BÝR ÖYKÜ DÖKMÜÞ PAYLAÞMAK ÝSTEDÝM... |
|
463
|
|
|
|
“Ve kýrýyoruz göðsümüze bastýrýrken sevdiðimiz her þeyi. Ve kýrdýðýmýz sevgilerden duvarlar örüyoruz hayatla aramýza.”
Ne kadar doðru deðil mi? Her þeyden çok severken, göðsümüze sýmsýký bastýrýrken kýrmak, incitmek, yersiz yere kýskanmak, deðiþtirmeye çalýþmak, duygularýný hiçe saymak ve mutlu giden iliþkileri yok yere mutsuzluða çevirmek….
|
|
464
|
|
|
|
Ben seni sadece kendime yakýn hissettiðim için, acýlarým acýlarýna benzediðin için sevdim....Ben sadece öznesi “ senin olduðun cümlelerin yüklemi..Ben sadece sýrtýna yüklenmiþ acýlarý kendi yüreðinde taþýmayý onur sayacak adamýn gözyaþýna sirayet etmiþ solgun resmi....Belki de yüreðindeki mutluluðun ayak uçlarýnda umutsuzlukla savaþýndaki kazanmaya en yakýn duran sevginin tek galibiyeti..Olmadý...Kazanamadýk; belki de sadece ben kazanamadým. Gittin..Ardýnda tüm yenilgileri bana býrakarak gittin..Bir kaç cümleyi geçmeyen ayrýlýðýn sonrasý aðýr yenilginin “ þeref “ madalyasý duruyor sol göðüsümün iç cebinde.Bir de ölüm duruyor sonsuza kadar çýktýðýn yüreðimin son nefesinde...Sadece sana ait olan dudaklarýmda sensiz cümle kurmaktansa adýnýn baþ harfinde susmak arasýnda ne fark var ki ? Hayat ile ölüm arasýnda sen yoksan mutluluðun devrik cümlelerinde yüklem olmak ne fark eder ki ? Her ikisi de acýya mühürlü, sensiz kurduðum her bir cümlenin altý yalnýzlýðýnla örtülü.. |
|
465
|
|
|
|
Aþkýn gerçek anlamý deðil mi, ikame edilemezliði sevginin? Yerine baþkasýný koyamadýðýn için deðil mi anlamý sevgilinin? Bu kadar ucuzlarsa adýna nasýl aþk diyebiliriz ki iki yüreðin arasýnda geçenlerin. Eðer tek bir tuþ yetiyorsa baþlatmaya ya da bitirmeye aþk adý verilen hikayeyi, anlatacak bir þey kalýr mý ki dillerde?Bunun adý yaþlanmadan eskitmek aþký þizofren bir hiçlikle. Sabun köpüðü bulaþmýþ gibi bir hisse ellerine, böyle büyük bir tutkuyu yaþayabilmek için çabalamak niye? Yanýt veremediði için alýþýk olmadýðý bu soru iþaretlerine; acýnýn kanatlarýný siyaha boyayýp kaçtý, saklandý, utandý aþk karýþtý geceye…
|
|
466
|
|
|
|
Bir fincan huzur,
Bir dirhem mutluluk yolla iç ceplerinde demlediðin...
Beni “ sende “ sakla...
Ben seninim...Nefesimdir yüreðim....
Beni “ bende “ sildim
Sende varolmak için...
Hasretini ektim dudaklarýma
Sende tamamlanmak için....
Suyum ol,
Soframda azýk...
Yüzümde tebessüm...
Yüreðimde nefes...
Ben ol....
Ya ben sen olayým...
Sakýn býrakma beni...
Yoksa düþerim adressiz coðrafyalara...
Gözlerimi yýldýz sermek için gündüzü bekleme...
Her an sendeyim çünkü.....
Gözlerinde sakla beni....
Hayatýn ta kendisi sensin çünki.. |
|
467
|
|
|
|
Aþký kimse çözememiþ þimdiye kadar, hiçbir akýl onu kavrayamamýþ, sen mi anlayacaksýn aciz aklým, sen mi onu yola getireceksin yaralý kalbim? |
|
468
|
|
|
|
Acýlarýmýzý paylaþýrken sevinçlerimizi yutkunmazdýk hiçbir zaman. Hayatýn acý yüzünü yüreðimizde eritir, sevgimizle ateþe verir, aþkýmýzla sevince dönüþtürürdük. Duygularýmýz hassastý ama asla kýrýlmazdý. Ýncinirdi ama kopmazdý. Aþkýn yalýn haliydi Sevgilim bu, saf ve masum olaný. |
|
469
|
|
|
|
Hayatina guzel bir beste cikaverir. Iste her sey bundan sonra baslar. |
|
470
|
|
|
|
Kalabalýklar içinde ruhuna dokunacaðým. Ýçimi eze eze el olmanýn bedelini durup dinlenmeden ödemeni bekleyeceðim. Ben de o arada kýymanýn; sevdiðine, sevenine, özeline, kýymetline, canýna, canýmýn içisin dediðine ne demek olduðunu öðreneceðim. |
|
471
|
|
|
|
Her nefeste kaburgalarým kalbimi sýkýþtýrýp eziyor. Gerçekten unutmuþ olabilir misin beni? Yoksa bilerek mi hatýrlamýyorsun?
|
|
472
|
|
|
|
Dünyanýn en güzel sahillerinden birinde bir kum tanesiydi o. Öylesine çoktular ki, onu diðerlerinden ilk anda ayýrdetmek çok güçtü. |
|
473
|
|
|
|
Düþlerime dolan, düþlerimde tanrýçalaþtýrdýðým, düþlerimde iltica ettiðim... Kelimelerimle öptüðüm bazen, yüreðimi de göndermeye çalýþarak sarýldýðým. Sen kadýnýmsýn, sürekli anlamaya çalýþtýðým ve bir mýsrandan bir destan yarattýðým.
|
|
474
|
|
|
|
Kangren gecelerimin umududur sevmek. Ve yazamadýðým þiirlerimin, gönderemediðim mektuplarýmýn hikayesidir içimde çaðlayan gibi akýp duran… |
|
475
|
|
|
|
Kapatýrken gözlerini ölüme sessiz ve kabullenmiþ üç
damla yaþ indi tenden topraða.Toprakta üç damla, üç
ayak izi geçmiþini yalana kaptýrmýþ adamdan arta
kalan.Yaptýðý hiçbirþeyden sorumlu tutamazdý hayat onu
çünkü yok saymýþtý doðduðu ilk gün gözlerin |
|
476
|
|
|
|
Günümüz aþklarý... Ne kadar da çok seviyoruz bu lafý kullanmayý. Sanki geçmiþin aþklarý farklýymýþ gibi. Günümüz aþklarý þöyledir yok efendim böyledir.
|
|
477
|
|
|
|
Ýnsan hep bir þeyler görür hayatý boyunca. Ama o iki gözünün sevdiðini görmesi kadar güzel bir þey olmasa gerek. |
|
478
|
|
|
|
Yasalarý çürüten ya-sa'lardýr herþeyi mahveden? Aþký ya ile sa'nýn arasýna korku yazar. "Beni seviyor" sözünde nasýl bir umut varsa, "Ya sevmiyor sa?" nýn sonunda da endiþe ve vazgeçiþ bitiriyor baþlamamýþlarý. |
|
479
|
|
|
|
(ey sevgilim! Ben seni hiç geçmeyecek zamanlarda sevdim…) |
|
480
|
|
|
|
Ben aþký anlatýrdým; sen olmayýnca aþkým yarým... Ve sende kaldý tüm inandýklarým... |
|