• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1001
|
|
|
|
sevmiyorum… sevmiyorum… sevmiyorum sensiz ne pazarlarý ne baþka zamanlarý…
*anlamak istemediðin bu kadar basit bir cümle iþte* |
|
1002
|
|
|
|
O sesin sana ulaþmadýðýný gördükçe ben, sen daha çok gitmiþ oluyordun. Sen uzaklaþtýkça ben, daha çok baðýrýyordum… |
|
1003
|
|
|
|
Bunun için vardýk hepimiz,
yaþamak için vardýk bu hayatta, yaþatmak için. |
|
1004
|
|
|
|
Bir su misali akýyor ömrüm saf ve temiz.Su çatlak bardakta durmayý sevmez.Nerde bir çatlak görse oradan sýzýp gitmek ister .Biz su gibi olamýyoruz iþte.Farkýmýz bu .. Bulduðumuz çatlaðý onarýyoruz.Kaçmýyoruz..Su gibi gelip koskoca bir duvarý yýkmýyoruz.Sel olup canlar almýyoruz,yaðmur olup yaðmýyoruz,musluk olup akmýyoruz.Biz su gibi saf,temiz ve acýmasýz olamýyoruz.. |
|
1005
|
|
1006
|
|
|
|
Çocuksun. Mutlusun. Hiçbir mutluluk yakýþmaz hiçbir çocuðun gözlerine bu kadar, sen tebessüm edince... |
|
1007
|
|
|
|
Sahiden...
Ýnsanýn hangi piþmanlýðý geçmez, hatta gün geçtikçe artar?
Yaþadýklarýnýnki mi, yoksa yaþayamadýklarýnýnki mi?
|
|
1008
|
|
|
|
Ruhumu temizledim bugün, senden temizledim ama gene senin sayende... |
|
1009
|
|
|
|
Birgün kalple deðilde beyinle seveceðime karar verdim acý çekmemek için.. Çünkü beynin kalbe hüküm edebileceðini düþündüm.. Kalbin saçma tavýrlarýný kontrol altýna almak istedim.. Ama yanýlmýþým, yanlýþ düþünmüþüm.. Bi þekilde kalp acýyý kendine çekiyor ve bütün vücuda pompalamayý baþarýyor yine.. Seven insan hep acý çekermiþ meðer.. |
|
1010
|
|
|
|
...Bir varmýþ bir yokmuþlar uçuþuyordu bahçede. Asýrlar kadar uzaktýk birbirimize, masallar kadar yapmacýktý içinde bulunduðumuz durum. Biri küçük, diðeri kocaman iki kaðýttan bedendik tahta banklar üzerinde. Rüzgar uçuruyordu saçlarýmýzý, saçlarýmýz birbirine deðemiyordu ama bir türlü.
...
Sonra yalnýzlýk gitti, ben kendi düþüncelerimin cesetleri ile uyur oldum.
|
|
1011
|
|
|
|
Þehrin morglarýnda bir Efsun yatýyor þimdi, yarý diri. Gözleri açýk, yüreði dilsiz. Ölmedi, ölemiyor. Ama yaþamýyor da!
|
|
1012
|
|
|
|
Sen yoksan neyleyim çiçeði, denizi, gökkuþaðýný.. neyleyim sýrmalý köþkleri içinde sen yoksan... |
|
1013
|
|
|
|
Hiç düþünmemiþtim, yorgun nefesimde seni hissedemeyeceðimi. Oysa ki kayýp bir þehri keþfetmek gibiydin sen. Her basamaðýn yepyeniydi benim için. Sormuþtum seni daðlara, sonra nehirler söylemiþti selamýný bana. Çiçeklerde arýyordum seni |
|
1014
|
|
|
|
Yazdýran mý yazan mý önemli? |
|
1015
|
|
1016
|
|
|
|
Bir aþkýn peþine düþmeyi býrakalý üç sene oldu. Karný çok aç biri gibi deli divane olup yemek aramak yerine doymuþluðu yakalamýþ biri gibi damak tadýma en uygun yemeði bekliyorum, arýyorum yavaþça ve sabýrla. |
|
1017
|
|
|
|
Gözlerinle ilk karsilastigimda sevdim seni. Ciplaktin,saskindin,actin. Kollarimla sardim ciplakligini..sicaciktin ama titriyordun. |
|
1018
|
|
|
|
Yürek aldatmaz. Aldatamaz. Çünkü yürek, ne tarafa yatkýn olduðu konusunda nettir. Neyi, kimi sevdiðini bilir. Haylaz bir çocuktur o. Söz dinlemez. |
|
1019
|
|
|
|
herkes birgün hayatýn tam ortasýnda kanar... hiç bir aðýt o kanamayý durduramaz, bir dostun sýcaklýðýndan baþka... |
|
1020
|
|
|
|
Gün, eteklerini toplayýp þehrimi terk ederken , ben gecenin karanlýðýný aydýnlatacak gözlerine yalýnayak koþuyorum. Þehrimin bozkýrlarýnda filizlenen iðde dallarýný toplayýp avuçlarýndan mutluluklarýný içmeye geliyorum. |
|