• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1241
|
|
|
|
|
Virgüllerimi yitirdim. Sus pus içindi dilim. Neden susuyorsun diye sorma. Sen konuþurken ben susacaðým demiþtim. Büktüm dudaklarýmý cümlelerine. Sen konuþ ki; hükmü kýrýlsýn yalnýzlýðýn. Saltanatý bitsin acýlarýn. Gülümse ulu orta. Gülümse sebepsizce. Ruhumun iktizazlarýna( bozulmuþ, buruþmuþ) inat yeniden yeþet gözlerimi. Yaþa ki yaþasýn benliðim. Yoksa karanlýklar saracak sokaklarýmý. Bilirsin korkarým karanlýklardan. Uzat ellerini. Ölüm bedenime iliþmeden, istinad duvarlarý aydýnlýðýmý çalmaya teþebbüs etmeden gel, uzan denizlerime.
Ýmlasý bozuk bir çocuðum ben.
Kurtar beni “ benden “
Yarým bir mutluluðun demsiz umuduyum ben.
Kurtar beni derinlerden..
Gözlerinin Cennetinde yaþat beni..
Sonra da öldür..
Ölüm ellerinde gelsin bana..
Durma daya gözlerini gözlerime.
Mutluluðum,
Huzurum,
Sonum ol...
|
|
1242
|
|
|
|
|
Önce inkar edersin,hayýr dersin sonra kabullenme baþlar,Tanrý’ya inanmadýðýna lanet eder, bunlarýn hiç olmamýþ olmasýný istersin..Artýk çok geç der bir taraftan kalbin diðer taraftan bu iþin kimyasýný bozacak yollar arar aklýn... |
|
1243
|
|
|
|
|
Yaþarýz ne için bilmeden farkýnda olmadan |
|
1244
|
|
|
|
|
Þimdi ýþýðýnda, sýcaðýnda, yangýnlarýndayým...Vuslata çok var bilirim. Güneþ öldü! Rüzgar korkuda! Mevsimler sýraya geçti...
Sen sus! Ses etme, öðrenmesinler rakiplerinin onlardan biri; bir BULUT olduðunu!
Kavgamý ben baþlattým ben bitiririm.Ama bana söz ver? Kaybedersem ýslatmayacaksýn topraðý!!! |
|
1245
|
|
|
|
|
bu yazýnýn sahibi þimdi bu yazýyý okuyo ve inanýyorum bir gün beni anlayacak |
|
1246
|
|
|
|
|
rüzgar’a karþý bir adým daha atmýþtým. |
|
1247
|
|
|
|
|
Belirsiz bir saat, yeniden dýþarý atýyorum kendimi.Aradýðýmýn ne olduðunu bilmeyen yada bilerek inkar eden gözlerle görüyorum cadddeleri. Seni mi arýyorum?
|
|
1248
|
|
|
|
|
Aþklarý yaþamak her zaman çok kolaydýr ama o aþklarý sonsuza kadar taþýyabilecek bir kalbe sahip olmak her zaman göründüðü kadar kolay olmaz. |
|
1249
|
|
|
|
|
Özlemek nedir diye düþündüðümde hep sen geliyorsun aklýma; özlemenin yitirmek olduðunu iþte o zaman anlýyorum. |
|
1250
|
|
1251
|
|
|
|
|
Güneþin baþka iklimleri aydýnlatmaya, baþka gönülleri ýsýtmaya gittiði þu saatlerde, kâðýdý, kalemi elime alýp, seninle dertleþmek, yalnýzca sana yazmak ve yalnýzca seni özlemek geçiyor içimden. Sana yazmak. “Sana Seni Yazmak”. |
|
1252
|
|
|
|
|
Yaðmur altýnda dolaþmak sevgili ile ne kadar güzel ise, yalnýzlýðýn þemsiyesini alýp dolaþmak o kadar acý verir insana |
|
1253
|
|
|
|
|
Bitse de terk edemediðimiz sevgiler, ruhunun yerine bedeni ödünç kalan sevgililer |
|
1254
|
|
|
|
|
Hasretin debisinde boðulmaya hükümlü, intihara zorladýðýn, ateþe verilmiþ, sayfalar dolusu kadýnlýðýmý; külleriyle sovuryorum denize... Akýntýya kapýlan zerreciklerim, belki bir gün bulaþýr eline, yüzüne, tenine...
|
|
1255
|
|
|
|
|
Elim ayaðým birbirine dolanýyor |
|
1256
|
|
|
|
|
içimizde boðulan çocuk kimligimizi, daha kabuklaþmamýþ yaralarýmýzý, sýðdýramadýðýmýz gözyaþlarýmýzý, cümleleþmemiþ çýðlýklarýmýzý, beni iþte... en çok da seni "protesto ediyorum" . |
|
1257
|
|
1258
|
|
|
|
|
Seni çok sevdim, bebeðim. Seni çok özlüyorum… |
|
1259
|
|
|
|
|
Ben seni kalemlerimde sevdim. Her kaðýda "sen" yazan o deðerli kalemlerimde sevdim. Bilmezlerdi sen kelimesini, her zaman "benli" cümleler kurardý. Sen geldin kalemim yeni bir kelime öðrendi. öyle sevdi, öyle büyüttü ki içindeki seni, dolup taþarcasýna... Bitmez tükenmez bir aþkla taþýdý seni. kaç kez düþtü ama pes etmedi... |
|
1260
|
|
|
|
|
Sevgiyi yaðmur tanesinde tanýdým.Damlata damlata sevgi gölünü oluþturdum.Sevgim her bulutlu havada coþtu çaðlayan gibi. |
|
Anasayfa
