• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1341
|
|
|
|
duygularýmýn sarkacýnda gidip geldiðim her gece kadar venüs, her ateþ kadar marsým ve yine birbirine zýt benlerin kavgasýnda uyum ararken, bir sana bir Yaradana yakarýyorum... |
|
1342
|
|
1343
|
|
|
|
Hayatýn önündesin, bakma arkana... Bak!.... birkaç adým kaldý mutluluða.
|
|
1344
|
|
|
|
Mutluluk sensin, mutsuzluk da. Su þýrýltýsý da sensin, boðulmak da sensin. Bir çocuk sevinci yaþarým yanýnda. Her daim can diye dolaþýrsýn damarýmda. Ey sevgili beni lüks arabalar içinde görmek istersin. Dersin ki bu araba bile sana yakýþmaz, sana jip almalýyým. Kafaný sen benle bozarsýn, ben seninle. Ey sevgili bizi kim tamir edecek söyler misin? Beni gülümserken seversin ama dersin ki ben senin kötü tepkilerini, kusurlarýný ve yanlýþlarýný da özlerim. |
|
1345
|
|
|
|
Benim daðlarýmda mevsimler deðiþmez. Gelmez ne yaz, ne ilk, ne de sonbahar. Yaðan tipi, kar; esen boradýr benim daðlarýmda sevdiðim. Baðlarým yeþili unutmuþ; börtü, böcek, kuþlarla zamansýz bozulmuþtur benim..
|
|
1346
|
|
|
|
Kýrýk bir gülüþ’sin sen
Þahikalardan beri
Uyanmadan
Çizen hayatý. |
|
1347
|
|
|
|
her an etkiler olur ya artýk insaný...her denen ,her yapýlan,her hareket, her manalý bakýþ.....kýsacasý yaþamasý çekilmez olur artýk birilerinin.... |
|
1348
|
|
|
|
Aska dair ne varsa yeryuzunde silip atasim var... |
|
1349
|
|
|
|
Aðzýmýzdan çýkan her sözcük senin sigara dumanýn kadar gereksizdi. Uçup gidiyordu sessizce. Hiç bir yüreðe deðmeden ama zarar vererek. |
|
1350
|
|
|
|
Bir kanal ararsýn içinde “aþk” olmayan. Yeteri kadar doymuþsundur çünkü tüm bu olaylardan. Kýsa bir süre sonra böyle bir kanalýn mümkün olmadýðýný anlayýp televizyonu kapatýrsýn son derece öfkeli yarý sitemli bir tavýrla. |
|
1351
|
|
|
|
aþk,zirvedir...sevgi ise yamaçlarda seyretmek... |
|
1352
|
|
|
|
Hem ben insanlarý sevmesem, sýrf adýný en sevdiðim kitap karakterinin lakabýndan almýþ diye birinin sesine nasýl sarýlmak isterdim?
|
|
1353
|
|
|
|
Artýk þarkýlarýmýn en ýzdýraplý güftelerisin sinemde.Yazýlarýmýn en girift satýrlarý,þiirlerimin en hüzünlü kafiyeleri.Tebessümle çiçeklenen yüzünü saklýyorum gönlümün en derin bölgelerinde,
geriye dönüp son bir kez kocaman bir iç çekiyorum piþmanlýklarý |
|
1354
|
|
|
|
Ýþte…
Saat yine gece yarýsýný devirdi…
Yüreðimin acýlarýný mantýðýmýn duvarlarý arasýna hapsetmeye götüren kara trenim bugünkü seferine kalkmak üzere… Þöyle bir bakýyorum da; seni tanýdýðým günden bu yana birkaç vagon daha arttý bu kara trenin uzunluðu. Daha bir yavaþ gitmeye baþladý üzerindeki yükün muazzam aðýrlýðýndan…
|
|
1355
|
|
|
|
Dün gece o þehri terkettim. Ardýmda ne býraktým, bilmiyorum.
Yanýmda sadece çantam vardý.
Ýçimde koca bir sen… |
|
1356
|
|
|
|
Sevgiyi okuya bilmek istedim, karþýmdaki karlý daðdan, martýlarýn uçuþtuðu mavi ovadan, okumaya çalýþýrken daldým uzaklara, daldým ki ne dalýþ, neler gördüm, neler duydum ah bir anlata bilsem. Dinleyin beni anlatacaðým bir gün sevmeyi ve sevilmeyi |
|
1357
|
|
|
|
Sen-Ben=Biz
Ben=Sen+Ben
Sen-Ben=Sen+Ben
sen gidersin... 2Ben=0
Ben=0 ben bir hiçim...
eðer bu denklemi saðlayacaksak tek bir koþul olmalý
BEN=SEN |
|
1358
|
|
|
|
Umutsuzluða kapýlmýþ bir kýzýn,yaðmurlu bir gece sokakta yaptýðý kýsa yürüyüþ anlatýlmaktadýr.Soðuk havayý ciðerlerine çekerken yalnýzlýðýný ve geleceðini düþünmektedir.Hayatýmýzýn kýsa kesitlerinde aldýðýmýz büyük kararlardan biri var bu yazýda.Sevgiyi a |
|
1359
|
|
|
|
“oysa harflerde gizliydi, her þey
göremedik! Yanýldýk belki de...” |
|
1360
|
|
|
|
Erit beni, kaybolanlarý olmamýþ say, kýrýk bir saz için kopardýðýn yaygarayý beni kaybettiðinde de tekrarla, böylece ederim ortaya çýksýn. Haspel kader bulduklarýný sana armaðan edilmiþ sayma, bugün seni bulanlar yarýn beni de görmezden gelmez elbet.
|
|