• İzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aşk |
141
|
|
|
|
|
Hani bilmiyorsun ya sen nasıl sevildiğini.
Bilme ! |
|
142
|
|
|
|
|
bi kaç kelam geride bıraktığım |
|
143
|
|
|
|
|
Yastığında izi olmayacak başımın, dudakları dudaklarıma aç çocuk; senin ruhun duymadan yüreğine yaslandım ben. Dikkatle dinlersen duyacaksın o üç beş sarı saç telinin şahdamarına yaptığı basıncı... Sen dokunamamanın hırsında boğulurken bu gece, gecenin en ücra yerinde; ben sevişeceğim benimle senin yerine. Ten tene değmese de bu gece, yürek eriyecek tenin ateşinden daha tutkulu bir alemde. |
|
144
|
|
|
|
|
Imkansiz diye bir şey yok hayatın kendisi bir mucize zaten.... |
|
145
|
|
|
|
|
Bir hüznün kıyısından geçiyorum sessizce,tüm ışıklar kapanmış birer birer... |
|
146
|
|
|
|
|
Bir ömür boyu hiç bıkmadan, coşkuyla, tutkuyla ve saygıyla… |
|
147
|
|
|
|
|
aşk yaşatansa yaşayanlar neden ölürler |
|
148
|
|
|
|
|
Adım adım yürünen notalarda kan damlaları var gibi. Sadakatin küskünlüğünde koca bir cinayet lekesi. Anmaya değmeyen anılara kaldırılan kadehleri vuran keskin bir nişanci, nişanları gögsünü kabartan. Hikayelerime yatsı düşler ekleyen sen, dost adı altında çehre çeper açsın sohbetlerime. 100küsür ekranım sana bu gece, şirfesiz radyo yayınıyım mahallene, blok harflerle anıtsal bir yazıyım. |
|
149
|
|
|
|
|
Hiç olmadığın kadar yoktun hayatımda ve belki yaşadığım bir hayat bile yoktu. |
|
150
|
|
|
|
|
Söz ne kadar kısaysa anlam o kadar derindir. |
|
151
|
|
|
|
|
Zamanın cenderesinde bir anlık bahar vakti. O an, aşık olunan an. |
|
152
|
|
|
|
|
Yakın zamanda takip ettiniz basından da, bir profesör bir doçentin hayatına son verdi. Bunlar göz önünde olan ve topluma örnek olması gereken insanlar iken hele de yaptıklarına bir bakın. Paylaşamadıkları bir kadın mı ya da maddiyat mı, para mı pul mu? Sanmıyorum aslında bunların hiç biri değil, dizginleyemedikleri egoları, tatmin edilemeyen duyguları ve kendilerini aşırı sevmeleri. |
|
153
|
|
|
|
|
Hangi cümlenin sonunda kırıldı düşlerin..Hangi mahrem ellerin zorlamasıyla alındı içindeki kanamalı çocuk ? Susma diyorum sana susma. Becerebildiğin tek şey, boynunu büküp suskunluğun secdesine başını koymak mıdır ? Unutmak dururken masada, yüreğine recm emrini vermek neyin nesi ? Tükür kil tutmaz toprağın yüzüne. Kaldır cesedini ortalık yerden. Sesinin kısıldığı yerden konuş, duyulmasa da haykır eksikliğini. Susturulsa da sen fazlalığını bırak tabutuna. Söylesene “ sen kime fazlasın / kime eksik..” |
|
154
|
|
|
|
|
“Seviyorum” yazıyordum; yetmiyordu... “Özlüyorum” yazıyordum; dolmuyordu... Tüm imla kılavuzlarını çöpe atıp; “bdkjadjıdaDHŞWD” yazıyordum; anlamıyordun... |
|
155
|
|
156
|
|
|
|
|
Gidiyorum,lakin sen benim zarfımın içindeki en değerli,okumakla bitiremediğim mektubum olarak kalacaksın. |
|
157
|
|
|
|
|
Sonra geceleri yazılan her şiir bir hayaldir yüreğine. Yüreğinde kanat çırpan o binlerce minik gözlü kuşlara,kelebeklere. Görürmü dersin hayat seni. Hayat seni sende umut kalarak bir daha yaşayabilirmi dersin.... |
|
158
|
|
|
|
|
Eğer gelmeyeceksen sevgili ; bırak tövbeleri yarım kalmış günahlarını ser bedenime. Sevgiyi haketmeyen kalbim bari bir işe yarayıp küllerimden yalnızlık gülleri yeşersin yalnızlığın gölgelerinde. Bir yudum sevginle düşlerime gelmeyeceksen; bırak ta sensizliğin içinde avuç içlerinden kanatlanayım sonsuzluğun satırlarına. Bir avuç güneşinle karanlıklarımı ezmeyeceksen; bırak dilinde ıslanacak son dua, gözbebeklerinde akan son damla olup toprağa ben sarılayım. |
|
159
|
|
|
|
|
Sen..Ben..Bir de biz…Biz ki bu sevdaya başlamadan sonumuzu çizen iki kahramandık sırtları hiçbir zaman birbirine dayanmayacak..Biz ki tek umudun peşine takılıp ölümü birbirimizin dudaklarından içen iki kurşunduk girse de yüreğimizin en derine…Kanasa da gövdemiz gözlerimiz hiç acımayacak...İki yoksulduk biz gözlerimizde sevdamızın varlığıyla zenginleşen..Tek bir yolduk avuç içlerimizden düşüp uçurum kenarlarında ilerleyen..Rüzgara denk gelen zamanları gözyaşlarımızda eleyip mavi bir bilyenin peşinde koşan tek bir cümleydik..Yüklemi ben öznesi sen olan…Ve biz birbirimizi hiç sevmedik…Sadece dua dua yaşadık birbirimizi…Cümle cümle büyüdük birbirimizde..En sonunda ben kadar yürüdük sen kadar yaşadık ve biz kadar öldük …. |
|
160
|
|
|
|
|
Aslında seni özgür bıraktığımda, benim de kanatlarım açılmalı yeni bir aşka. Açılabilmeli. Ama öylesine kilitlemişim ki seninle kendimi, anahtarsız kaldım apansız. Çilingiri yok aşkın. Tek kapı, tek kilit, tek anahtar. Şafağa kadar uzasa arayışlarım, gün yine de aşka kilitli başlar, ayırdındayım…
|
|
Anasayfa
