**Kuran, Arap dilinin edebi zenginliğiyle indirilmiş bir vahiy kitabıdır ve bu metnin her bir kelimesi derin bir anlam taşır. Kuran’da Allah için kullanılan “Biz” ifadesi, özellikle ilahi mesajın büyüklüğünü ve azametini vurgulamak amacıyla seçilmiştir. Bu kullanım, Allah’ın birliğini zedelemediği gibi, tam tersine O’nun yüceliğini ve kudretini ifade eden bir anlatım tarzıdır. Ayetlerde yer alan bu ifade, hem dilbilimsel hem de teolojik bir bağlamda ele alındığında Kuran’ın mesajının daha iyi anlaşılmasına katkı sağlar. Arapça dilinde, birinci tekil şahıs yerine bazen birinci çoğul şahıs zamiri kullanılarak bir yücelik ve azamet ifadesi oluşturulur. Bu kullanım sadece Arapça ile sınırlı değildir. Pek çok dilde, büyüklenme veya saygınlık ifade etmek için benzer bir anlatım tarzı benimsenir. Örneğin, Türkçede saygı amacıyla bir kişiye “Sen” yerine “Siz” denir. Arapçada da Allah, büyüklüğünü ve kudretini ifade etmek için bazı ayetlerde “Biz” ifadesini kullanmıştır. Kuran’da Allah, çeşitli ayetlerde kendisi için “Ben” ve “Biz” ifadelerini kullanır. Örneğin: > “Şüphesiz ki biz insanı çamurun özünden yarattık.”(Müminun, 23:12) Bu ayette kullanılan “Biz”, Allah’ın yaratıcılık kudretine ve azametine bir vurgu yapmaktadır. Allah’ın yaratma fiilindeki büyüklüğünü ifade eden bu dil, insana verilen değeri ve ilahi planın mükemmelliğini göstermektedir. Bir başka ayette şöyle buyrulur: > “Şüphesiz, Zikr’i biz indirdik ve şüphesiz onun koruyucuları biziz.”(Hicr, 15:9) Bu ayette geçen “Biz” ifadesi, vahyin korunmasındaki mutlak ilahi iradeyi ve Allah’ın bu konuda tek başına yeterli olduğunu ifade eder. Allah’ın tekliği, İslam’ın temel inanç ilkelerinden biridir ve bu mesaj Kuran boyunca defalarca kez tekrar edilmiştir. Allah’ın birliğini ifade eden şu ayetler, “Biz” ifadesinin tekliği gölgelemediğini açıkça ortaya koyar:
> “Ve Tanrı'nız bir tek Tanrı'dır. O'ndan başka tanrı yoktur. Bağışlayandır. Esirgeyendir.”(Bakara, 2:163)
> “De: O Allah tektir.”(İhlas, 112:1)
Bu ayetler, Allah’ın bir ve eşsiz olduğunu açıkça belirtir. Kuran’ın hiçbir yerinde Allah için ikinci çoğul şahıs (Siz) veya üçüncü çoğul şahıs (Onlar) ifadeleri kullanılmamıştır. Bu da Allah’ın birliğini ve eşsizliğini teyit eder. Kuran’da Allah’ın kendisi için “Biz” ifadesini kullanması, tevazu göstergesi değil, azamet ve yücelik belirtisidir. Allah her türlü eksiklikten münezzehtir ve insanlar gibi tevazuya ihtiyacı yoktur. “Biz” ifadesi, Kuran’ın indiği dönemde Arapların dilsel anlayışına uygun olarak, Allah’ın büyüklüğünü ve kudretini ifade etmek için tercih edilmiştir. Kuran, sadece Araplar için değil, tüm insanlık için indirilmiş evrensel bir kitaptır. Ancak vahyin Arapça indirilmesi, o dönemdeki toplumun dili olmasıyla ilgilidir. Arapça, güçlü bir edebi dile sahip olduğu için ilahi mesajı en etkili şekilde iletebilecek bir dildi. Allah’ın birliği ve büyüklüğü, kullanılan dilsel zenginlikle daha güçlü bir şekilde ifade edilmiştir. Kuran’da Allah için kullanılan “Biz” ifadesi, Arapça dilinin özelliklerini ve yücelik vurgusunu yansıtır. Bu ifade, Allah’ın birliğini zedelemez; aksine, O’nun büyüklüğünü ve azametini ifade eder. Kuran’ın dilsel zenginliği, ilahi mesajın derinliğini anlamamıza olanak tanır. Allah’ın tekliği, Kuran boyunca defalarca kez vurgulanmıştır ve bu inanç İslam’ın temel taşıdır. Dolayısıyla “Biz” ifadesini doğru anlamak, Kuran’ın mesajını daha iyi kavramamıza yardımcı olur. **
