|
Balýklarýn Babasý
(Nilay Akçay) 18 Þubat 2010 |
Sevgi ve Arkadaþlýk |
| |
 Balýklarýn yaþamalarý da insanoðlu gibi tehlikelerle doludur. Saðý solu belli olmayan denizlerde her an savunma halindedirler. Dellenmeye görsün bir kez deniz, dalgalarýna aldý mý tutar en uzaða savurur balýklarý hatta çoðu zaman kýyýya fýrlatýr atar. Sürekli bir mücadele, hayatta kalma savaþý verirler. Zaman zaman takýlýr bir avcýnýn oltasýna yok olmayý seçer. Ýnsan seyretmeli denizi. Her halini görmeli tanýmalý. Balýklardan ders çýkarmalý. Küçük balýklar gibi cesur olmalý kaybolacaksa büyük denizlerde kaybolmalý. Bir balýk bilir ki sýð denizlerde dolaþýrsa kendini hiç bilmediði bir anda kýyýda bulur. Oysa keþfedilecek ne çok þey vardýr bu uçsuz bucaksýz denizlerde, derinlere dalmaya cesareti olmalý bir balýðýn. Unutmamalý ki bütün hazineler suyun yüzeyinde deðil altýnda gizlidir. Deniz kabuklarý içindeki istiridyelere ulaþmak için kulaçlarýný geniþ atmalý, zamanýný da iyi seçmelidir. Ýnsan da öyle deðil midir sanki? |
|
|
Hayat Týklarýn Toplamý
(Nilay Akçay) 1 Þubat 2009 |
Toplumcu |
| |
 "Yokladý hafýza sandýðýný. Baþladý çýkarmaya tozlanan anýlarý. Anlattýkça neþelendi. Bir anlattý bir neþelendi. Neþesinin doruðunda artýk güvenle ayrýlabilirdim ondan. Teþekkür etti bana. Yalnýzlýðýna ortak olmuþum.
Asýl ben teþekkür ederim sana.
Çünkü fark ettim ki: Hiç düþünmemiþim bir gün bir sandýk dolusu tozlanan aným olacaðýný,
Þimdiden bir sandýk dolusu anýmý anlatacaðým insanlar biriktirmeye baþlamam gerektiðini,
Ve anýsý birikmiþ olanlarý ihmal etmemek gerektiðini."
|
|
|
Gölde Eriyen Hüzün
(Nilay Akçay) 15 Þubat 2009 |
Toplumcu |
| |
| "Bir keman eklendi piyano sesine. Sakinleþiyor bedenim. Keman seriyor ruhumu kitaplarýn üstüne. Bu kez genç bir kýz karþýlýyor. Bir tutam mücadele bir tutam umut ve isyan çalmýþ kitaplardan. Kemanla piyano yetiþiyor genç kýzýn hýzlý çarpan kalbine. Tutuyorum kýzýn ellerinden yürüyoruz sert ve kararlý adýmlarla, bir adam kesiyor yolumuzu, gençliðini fýrlatýyor kýzýn suratýna. Kýz baðýrýyor, adam çekilmiyor önünden. Sert bir susku patlýyor aralarýnda. " |
|
|
Rüzgar Kanatlý Harfler
(Nilay Akçay) 31 Aralýk 2009 |
Toplumcu |
| |
| Önümüzden geçen ilk þiire atlayýp üzeri tozlanmýþ kelimelerin içinde kendimize yer açmaya çalýþýyoruz. Ancak kelimeler arasýnda bize uygun olaný bulamýyoruz bir türlü. Acýmýzý giyinen bir dize, aradýðýmýz sadece. Ellerime yapýþýyor çocuk. Umutla koþmaya baþlýyorum tekrar heceler arasýnda. Süslü kelimelerin þatafatlý sesleri arasýnda tanýdýk bir duygu yok !
|
|
|
Günebakan
(Nilay Akçay) 28 Nisan 2010 |
Toplumcu |
| |
| Her yer karanlýk. Kör olmuþ güneþ. Zaman yok. Duygu yok. Bacaklarýmla ellerimi karýþtýrýyorum. Kalbimden bedenime yayýlan, hücrelerime iþleyen derin bir sýzý… Sýzýyý anlatacak ünlemler kayýp. |
|
|
Vazgeçtim Dünyadan
(Nilay Akçay (Karakaya)) 19 Ocak 2012 |
Toplumcu |
| |
|
Adým Havva…
Tarihin doðar doðmaz topraða gömdüðü “insan” soyundaným ben…
Ýnsan soyunun cennetten kovulmasýna sebep olan þeytanýn ta kendisiyim. O yüzdendir yeryüzü cennetinde yerimin olmayýþý.
|
|
|
Bin Yýllýk Ayin
(Nilay Akçay (Karakaya)) 29 Ocak 2012 |
Toplumcu |
| |
| Kanla filizlenip kanla beslenen bir düþüncenin bin yýldýr süregelen bir ayininden arta kalanlarý izliyorum |
|
|
|
