Yaz Bitti...
Yaz bitti... / Güneşle saklambaç oyunlarım, / Dalgalarla boğuşmalarım sona
Yaz bitti... / Güneşle saklambaç oyunlarım, / Dalgalarla boğuşmalarım sona
Başka / Bu nasıl bir acı,bu nasıl keder? / Yanan
GÖLgen gönlüme DÜŞtü... / UYUYORdum; / Zifiri karanlıkların en karasının
isterim ki.. / İsterim ki; / Çocuk gözüyle bakalım dünyaya
Senden uzakken, ırakken kokuna; / Deliler gibi, Leyla gibi özlüyorum. /
Şimdi ne yapayım,sensiz bu yerde, / Uykular gelir mi artık bedene,
gurbetimsin... / Sana her dilde seslendim; / Bildiğim her dilde
Bu gece, ah! İşte gecelerden bir gece! / Serçeleşmiş bedenimle, un ufak olarak
Pazardan geçiyordum, / Dünden önceki gün. / Şöyle görünce
En büyük aşklar / Sende yaşandı. / En güçlü kalemler
Farkında mısın; / Can olup canana / Ulaştırdın.
Hani demiştin ya / Canımın içi; / "Biz yeteriz birbirimize"
Üstüme gelme, / Gelme üstüme! / Legoları diziyordum,
Yaralı serçe kalbim, / Dal arar konmak için. / Uçtum,
Seni benden alan / Zamana, hatta / Damarlarında kıvrılan,
Sana bu kadar yakın / Ve uzak olmak... / Bu
Haydi git durma! / Unuttur kendini bana! / Topla tüm
Neredesin birtanem? / Bugün yağmur var buralarda. / Bugün ağlıyor
Ben; / Öyle düz yollarda yürüyemem. / Taşlar olmalı, yokuşlar
Sevdaya dalan, / Hülyaya kanan, / Aşk için yanan,
kendimi akşama dek çocuk seviyorum diye tanımlayan bir anaokulu öğretmeniyim yalnızca... öncelikle mesleğime, öğrencilerime, velilerime, ağaca, suya, ekmeğe, havaya, börtü böceğe, kısaca hayata; aşığım herşeye...
her gün farklı bir masalın baş kahramanıyım...
istanbul
samimi, duru, açık... içimden geldiği gibi...
hayal dünyam...
ben, sen, o... biz, siz, onlar... hepimiz...