Hilal Akdemir
Dünyadaki Son Günüm
Benim sendeki yanımın ölümü, bendeki benin doğuşu bugün. Dünyadaki son, ahretteki ilk günüm!
Özgür Olduğunu Bilmek Fakat Tadını Asla Alamamak...
Ben yazarım; anlatabilsem de anlatamasam da...
Senin Bende Tarifin
Düşünüyorum sadece tek yapabildiğim bu diye. Düşünüyorum neden içim, dışım, düşlerim, gözyaşım sen dolu, bu kadar kısa sürede beni nasıl bu kadar senle doldurduğunu.
Geçmişin Kölesi; Gelecek.
Geçmişinde yinelenen bir dünya insan… Öyleyse gelecek hiç gelmeyecek olan mı?
Lezyon
Sizi tanıyorum sözün kısası. Bir insanı tanımak için 1 dakika yetmez diye düşünmeyin. Eğer o insan, toplumun yosun tutmuş insanı ise onu tanımlayacak
ne kalmıştır ki tanımak için 1 dakikadan fazlasını vereyim. Neden henüz yosun tutmamış beynimin tadını çıkartmak varken, o bir saati ona harcayayım?
Özgür olduğunu bilmek fakat tadını asla almamak...
Tanıtım
gerçekçi olmak istediğim açık ama nedense hep hayallerle yaşıyorum. hayalini kurduğum birçok şeyi gerçekleştiremediğim için yazmayı tercih ettim. ve bazende geçekteleştirdiğim şeyleri hayalleştirip yazdım. aslında ben bundan ibaretim tıpkı sizler gibi hem hayallerden hem de gerçeklerden oluşuyorum. tek korkum hayallerimin gerçekliğine inanıp, kaybolmak...
Geçmiş
Mahrem.
Konum
henüz öyle bir yer yok
Özellikler
tüm duygusal hezimetlerimin ruhumda bıraktıkları izleri silme çabam. aslında tüm yazdıklarımın özeti bu.
Etkiler
annem
Benzer Yazarlar
bilmiyorum
Bağlantılar
Takip Ettiklerim
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku