Sıtmalı sesler vuruyor baharları

Âteş ve kan sarıyor kalbi duracak gibi çarpan karârları

Bağdat cehenneminde Filistin yaşanıyor

Birileri gazel okuyor hâlâ

Birileri bitirmiyor masalı







Kırlangıçlar geçiyor kanatları kırık

Kısılmış yüreklerde ne bir türkü ne bir ıslık

Tozpembe hayâllerin dallarında hüzzam yüklü

Tutulmalara mağlûb oluyor mâvi aydınlık







Zâlim bir dişli çark rasgele atıyor oltasını

Ümit balıklarını yakalıyor birer birer

İğnenin yakan buğusu oluyor havayı kirleten maskeler







Korkudan çatlıyor bulut

Yağdırıyor ağıtlara gebe çığlıklarını

Fırtınalı akşamlara çeviriyor

Kınından sıyrılmış kılıçlarını

Suyun hüznü dokunuyor güllere

Kırıyor merhametin aynalarını

Dîvânlar arasında dolaşırken gözlerim

Yıldırımlar haykırıyor yalnızlığımı



Islak bir kaldırıma bırakıyorum gonca dudaklarımı…





(Haziran-2011)

Dursun Tiftik