sana her geçitten elma topla demiştim
çamuru kandır, hurmayı ve çölü ateşe ver
el yazmalarında dövüşenleri ruhundan aşağı it
korkundaki kaçağı takip et
sana kimsenin mezarını sırtında taşıma
seni içinden eden içlerden çık
senin olan gözleri rüzgarla seç, yıka
sonra aynada gördüğüne ibadet et
demiştim

şimdi geniş, iç içe körlükler içinde
sırtına sönmüş âlemler bağlı
ne kadar yürüsen de hep ben dediğinle aranda
bakınca karanlık yüzler korktuğun bir gökyüzü

kansan da kitap kitap
yine de bu benim desen de
taşlar güler, zaman dalga geçer
demiştim


ilkinci dergisi
2.sayı