Geçmişimde yaşıyordum
Dış dünyamla bağım kopmuştu
Suskun ve durgun…
Gülümseyişlerim ve hüzünlerimde,
Anıları hatırladıkça oluyordu
Bedenim birbaşka zamana aitti, ruhumsa birbaşka…
Yaşantımla geçmişim arasındaki
Zaman farkı gitgide açılıyordu
Kocaman bir boşluk…
Hatırlasam diyeceğim bir şeyim kalmamıştı,
Bu boşlukta
Bu öyle unutkanlığımdan değil
Hatırlayacak bir şey yaşamayışlığımdan…
Sonra doğayı ,göğü izledim
Bunca güzelliği sensiz yaşamak yitik,
sensiz izlemekse ammaydı
Koydum önüme beni.
Gözlerim hep seni arıyor,senli mekanlar seçiyordum
Özdeşlikler kurmaya başladım ,
Doğanın senle bütünleşmesini,adım adım izledim,
Saniyenin altmışta birinde…
Artık yapraklar düşerken dalından,
Daha yavaş düşüyor,
Kuşlar adeta dans ediyor
Su bile daha berrak görünüp her taraf misli
Sen kokuyordu…
Beynim, devasa bir inşaat şirketinin hızıyla
Davranışlarımı siretine
Mekanımı süretine benzetmelerle
Senli hayaller inşa etmeye başladım…
Kainatı izledim sensiz ve sessizce,
Bazen bir uçurum kenarında uçsuz denizi
Bazen martının rüzgarla dans edişini…
Bazen zifiri karanlığı delen yıldızı
Bazen güneşli bir günde uzaktaki bir karartıyı
Sana benzetim…
Ey siret ve süret sahibesi, nerdesin?
Çık karşıma ki
Zamana, mekana ve yer üçlemine
Birlikte meydan okuyalım…