Ben aşık olunca hep buraya gelirim!
Hep denizin kıyısından izlerim kendimi.
Doyumsuz hazlarımı hep buradan alırım, hiç tükenmeyecekmiş gibi!
Dayanaman, rüzgarın ve dalgaların okşadığı yüreğimin acısına!
Dindiremem denizin maviliğinin yaktığı vucudumun acısını.

Ben aşık olunca hep buraya gelirim...
Kalbinin tam orta yerinden bakarım mehtaba...
Acabalar köpük küpük dağlarken gözlerimi, kör olurum tüm gerçekliklere...
Umut beslerim alabildiğine mavi denize!

Ben aşık olunca hep buraya gelirim.
Hep burada doğarım, denizin tam orta yerinde!
Karanlık sarar ruhumu derin sularında!
Ve, boğulurum karanlığında sessizliğinin!

Ben aşık Olunca....

ben aşık olunca ben olurum...

ben aşık olunca kendimde olurum!