Acı şiirin topoğrafyasıdır


I.

Madenler eriten anlamlar susuyoruz
Bir bilgisayar oyunu neticesinde gülümsüyor hayat
Mesela kuşların ülkesi bu gökçatı artık kaskatı
Acaba neresidir ruhlarımızın nirengi noktası


II.

Gözlerimiz kepenek gibi yumuşacık
Elma yüklü ağlamalar düğümlüyor jurnalımız
Çocuklarımız üç taşımız zamanımız komada
Tanrının kara mizahıyız ve pekala mümkünüz


III.

Günah dedikleri şey şiir mi cidden
Peyderpey öldürürken hayalimizi otorite
Acıya devingen her boşluk müziği doyuruyor
Toprağı doyuransa etine yolgun kimliklerimiz





Emre Gürkan Kanmaz

Şair Çıkmazı Dergisi No : 28 / Nisan 2012