Ankara'ya yağdı ilk kar,
Bu gece yarısından, sabaha kadar.
Her yer büründü bembeyaz gelinliğe,
Fazla değil daha tam bir yıl önce,
Ruhumun en ücra köşelerinde,
Aşkının güneşi, ışıl ışıl ışırken;
İşte şimdi ben, buz gibi bir karanlıklar ülkesinde...
Sensizliğinde titriyorum, ilk karın donattığı Ankara sokaklarında,
Alışamadım sensiz yaşamaya,
Hiçbir şey ısıtamıyor ruhumu senin sıcaklığınla,
Sensiz korkak...
...Sensiz yanlız...
...Sensiz çaresiz!...
Bu gelinlik giymiş bembeyaz sokaklarda.
Ruhumun sahibi...
...kadınım Aniçika!...
Gelinlik giymiş Ankara sokaklarında,
Sensiz, sevdasız, mutsuz ve yanlız,
Dolaşıyorum, ayaklarımda aşkının parangalarıyla...
Yüreğim ellerimde karanlık çıkmaz sokaklarda,
Kadınım Aniçika...

15.12.2002 Ankara 8.30