-kýrýlgan bir gölgenin ruhudur
acýya direnen
yeryüzünün adaletsizliðinde-

o düþünce ki
ele geçirip tüm zamanlarý
þafaðý sancýyla indiren yere

ah o söz
kýnýndan sýyrýlmýþ bir býçak
taþ kesiyor söylenirken kirpik uçlarýnda

kanar sonra en tepesinden bir daðýn
geçer gibi sýrat’tan irkilerek
tanrý’ya ulaþan duasý olur þahdamarýndan
günahsýzlýðýn

ah bu alýnyazýsýndaki giz
kesiþen iki çizgideki aydýnlýk
dizilir içine tek tek uykusuzluðun
geceye imgeler birikiyor

-o eþsiz gülüþün ruhudur
yaðmura direnen
eriþilmez bir bulut büyüklüðünde-

ve yine o düþünce ki
ele geçirip tüm zamanlarý
güneþi sancýyla indirir yere
kavuþur birbirine yerle gök
bir ýþýk demetinden
bu karanlýk ne öyleyse

ferda balkaya çetin