Hayat bazen beni sever
Bazen mecrasında inleyen akıntılar
Acı verir ruhuma
Akıntıda körlüğüme yanarım
Körleştirir alışkanlıklarım
Duyarsızlaştırır acılar tenimi
Bir kıvılcıma bakarım sadece
İçimdeki alevlerin donukluğunu harlamak için

İfritler, basar uykumu
Umaylar korur çocukluğumu
Ruhum Nuh'un gemisi misali çalkalanır ummanda
Yeni bir zamana ve hayata ait numuneler taşırım maziden

Düşünce huzursuz eder sadece
Düşünce tehlikelerin elçisidir
Düşünce, İsa'nın bir ışık huzmesinden damlayıp Meryem'in rahmine düşmesi gibi
Şüphelere gebe
Düşünce kurtuluştur, ruhun alışkanlıklarından
Muktedir huzursuzluğun asaletidir.
Telkinsiz bir nasihattir.