sarý papatyalar boyunlarýný eðdiler,
dikenler
o narin ayaklara batmamak için
topraða gömdüler sivri uçlarýný...
soðuktan donmasýn
sevgisiz kalmasýn diye
güneþ ýsýttý,
rüzgar þefkatle okþadý saçlarýný...

duyulmamýþ bir beste çalýyordu aðustos böceði
hayret,
ateþböcekleri güpegündüz ýþýklarýný yakar mýydý..?
o esrarlý göz
o pamuk eller
bu yaþam abidesi
hayattan býkar mýydý......?.......

çöl mü sandýn yanaklarýný bu yaþlar ne....
çýkarýp attýn hýzmaný bu öfke kime.....
ayaklarýn koþuyor giden sen deðilsin...
ölümce bilmezdi senin sesin.....
bu veda çýðlýðý kimin.........
.
duymadý sesimi gitti
meçhul bir el onu ölüme itti...
þimdi bu ýssýz yamaçta ondan geriye kalan
bir hýzmasý
bir pabucu
bir saç teli.......
bugün kendini bu yamaçtan attý,
bir hiç uðruna ölenlerin en güzeli...........
..........