http://img407.imageshack.us/img407/1029/y0m5.jpg

Çıkıp nutuk atarlar insanmış gibi,
Sözde insanı savunurlar,
İçinde insanlık varmış gibi.

Soyluyum diye övünüp dururlar,
Birde gururla anlatırlar.
Soysuzun soyundan haberi yok,
Birde koltukta otururlar.

Haysiyetsiz olduğunu herkes bilir,
Ama çıkar için göz ardı edilir.
Mabadları sıkışınca vah vah derler,
Sonra da hakkı için kapı kapı gezerler.

Müslümanım diye konuşurlar,
Camiye hemen koşuşurlar,
Namazda “Allah Allah” der…
Çıkınca yallah yallah konuşurlar.

Güya sakal bırakmış dindarım diye
Çıplaklara sürmek için kullanır birde.
Para varsa hele işin içinde,
Duramaz kimse hanzonun önünde.

Ölse arkasından iyi bilirdik derler,
Yaşasa bin bir türlü haltı yerler.
Yattığı yerden karın doyurmaya,
Her zaman birileri devam ederler.

Koltuk boşta kalmaz merak etme,
Yerini doldururlar başka dümbükle,
Halkın ağzını kenef yaparlar,
Böyle cahillerin içinde.

Adem Koçaker
Kalemin Secdesi