Yaşamak için topu toplam altı haftam kalsaydı ne mi yapardım? Tuşlara daha hızlı basmaya bakardım. -Isaac Asimov |
|
||||||||||
|
Zamansız zamanlar ve yaşanmayı bekleyen anılar Siyah dumanların arasından gökyüzünü görmek vardı umutlarımda Yollarında kaybolmak bazen bilmediğin sokaklarında Ezbere bildiğin kaldırım taşlarında ararsın bazen kendini Bazen hiç gitmediğin semtlerde bulursun içindeki seni... Siyaset kokan sokaklarda aşkı aramak vardı bazen Bazen yürümek uzun uzun yürümek yorulmak bilmeden Küfredercesine bağırmak bazen utanmak mı asla Haykırmak koca şehre hayatının ince noktalarını Hassas çizgilerini vurmak şehrin suratına Gözünün yaşını, elinin kirini, ümitlerini, beklentilerini... Yine de şükür var dilimde ve bir sığınış Rabbime , Geçmişin bedelini ödüyorum belki Belki hatalarımın çıkmazı bu haykırışlar Zamansız göz yaşları hadsiz hudutsuz yakarışlar... Beden acı çektiğini zannetse de yaşlanan kalpmiş meğer Senin kıymetini belirliyormuş insanlara verdiğin değer Diyorlar ya yürek yorulunca gözden akarmış ter Peki ya kendine verdiğin değer, kendine biçtiğin emsal Kendinle yarışın ne zaman bitecek, ne zaman mutluluğa erecek yüreğin? Umarsız, çabasız, gayretten yoksun bir hayatla mı bitireceksin zamanı? Peki ya umutların, peşinden koşmaya bile cesaret edemediğin hayallerin? Hadi bunları geçtim sen ne olacaksın sonunda? Ya sağlam bir iz bırakacaksın bu dünyadaki yürüyüşün sona ermeden, Ya da isimsiz gömüleceksin toprağın bağrına... Sessiz sedasız gidişin anılacak sadece dudaklarda İçtiğin sigaranın dumanı daha doğadan kalbolmadan sen kaybolacaksın... Sen yok olacaksın bir çok insanın hayatından Ve bunu kimse umursamayacak! Varsın ya da yoksun kimse umursamayacak zaten gidişini... Gittiğin yerde bekleyeceksin sevdiklerini, sana dönüşlerini dört gözle Benim bedenim Ankara'da büyüdü... Ben bu şehirde dünyaya açtım gözlerimi... Bu şehirde ilk döküldü ilk cümlelerim dudaklarımdan, Bu şehirde son bulacak son çığlıklarım belki de... Evet ben burda doğdum burda büyüdüm, Hayallerime bu şehirde koştum ben hep, bu şehirde ağladım, güldüm Umutlarımı bu şehrin ışıkları süsledi gece yarıları... Bu şehir benden neler aldı neler verdi, Aldığına da şükür, Verdiğine de şükür, Vereceğine de... BİR GARİP GEZGİN (YAHYA)
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Yahya Köse , 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |