Herkes ne kadar doğru, herkes ne kadar güzel be şair,
oysa dünya çirkin,
birisi bize yalan söylüyor şair;
çocukları kim öldürüyor bunca savaşta,
bulutlara kim kara sürüyor mavisini gizleyip gökyüzünün,
kim sürüyor göçmenleri uzak bilmedikleri sulara/
Biz hepimiz bu kadar iyi, bu kadar güzelsek
kim sonraki günlerin ışıklarını dahi söndürüyor güneşin;
ölümü kim özletiyor ,
yaşamayı unutturan kim/
Geçmiş güzel günler kaç şiirin sözcüklerini değiştirecek şair,
sonra güzel şiir güzel yapar mı yüzüne sürülen karasını insanın/
Suçu hepimizin mi tüm bu yaşanılanların,
sözcüklerin yanına karanfil koysak dahi günahı çiçek siler mi,
acı kokmaz mı sözcüklerimiz şair..