bin kez pişiyorum
kara yazının ebediliğine
boy ölçüşen rakılarda
      kurtuluşuma.

            işte ben şuradayım
         öksüz bir kaldırımın yarım bıraktığı
            şevkatimi kırmış, dilsiz haberleriyle
            bir cambaz


            böylece kalmaya yeltenmez kan damarlarım
            bebek gözlerim
            kanepedeki gözyaşlarım
            gözler üzerine bir kuru gürültü.


ayaklarının altındadır şimdi bir cambazın, kara yazısı
payidar boşluğunda bekleyen renksiz ayakkabılarını
şuradaki
uçlarındaki
ve ardındaki şövalyeleri
her savaş sonrası akıl oyunlarının
ete bürünmesini düşleyen

bir cambazın ayaklarında depreşir yazgısı.