Gençliðinde müzik öðrenen, felsefeyi daha iyi anlar. -Platon
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Ey benim Mekke gönlüm, Ey benim Kâbe övüncüm, Ey benim Yektanem… Dinle beni bu gece… Söylemek isterim bu gece, yaðmak isterim gönül baðýna; müsaade et ki yaklaþayým huzuruna anlatacaklarým var benim sana… Susacaðým, artýk hiç konuþmayacak hatta hiç yazmayacaðým demiþtim uzun zaman önce... Evet, ben yine sözümü tutamadým, yine yapýlmasý gerekeni yapamadým. Ne diyeyim ki vallahi taç senin, taht bir baþkasýnýn olsun. Dünyanýn hiçbir þeyi ilgimi çekmiyor ki þu aþaðýlýk dünyada herþeyi gördüm, herþeyi yaþadým, herþeyi tatdým da bir tek senin ateþinle yanmýþ þu gönlüme olup bitenleri kavratamadým... Bu garip gönlümde yaþamamý saðlayan bu ateþ de sönerse ben de her þeyden elimi ayaðýmý kavi bir þekilde çeker ýslak ceketi aldýðým gibi çeker giderim bu diyardan. Hani þu meþhur Sufilerin Fatih’teki esaslý pirlerinden hacý Mustafa aðabey gibi, o vakit benim de ne bir bilenim, ne tanýyaným ne de göç tarihimi bilen olmasýn isterim! Ya da bir daha dalga geçilmeyeceðine dair Sultan IV. Murad’a verdiði sözü tutamadýðý için kementle boðulan Nef’i gibi olsun isterim sonum… Bu geceyi ben kalbime kalýbýmla birlikte getirdim… Her geceden farklý bir gece bu, öylesine çok sendeledim ki her durumda gerilerde kalan gene ben oldum. Uzaklardan bir dedim, iki dedim, üç dedim… yine ruhumu bir türlü Azrail’e sevdiremedim. Dertlerim zaman dinlemiyor, renklerim zevkini bilemiyor, Sesim mihengi getiremiyor, Rabbime gidiyorum gayri… Allah'a doðru yürüyorum gayri… Ah seferim! Ah benim zamansýz Hacer’im! Ah ben zamansýz ne küfürler ederim... Çünkü zamansýz bekler, zamansýz söyler, zamansýz aðlar, zamansýz sýzlar, zamansýz yaþarým! Zamansýzlýk benim diðer adým oldu... ………………. Ey zaman, Ey mekân neredesiniz? Neredesiniz gýrtlaðýma gelen Can! Akýl zarýma oturup yerleþmiþ hazan! Gönül daðýma bitiþen cihan… Ey Cihan! Yok mu çeþmelerin bu kuluna? Çeþmimle kapýna gelsem, beni zamansýz kabul eder misin? Ey Can! Yangýnýmla gelsem avluna beni mekânsýz kabul eder misin? Ey arzým, ey arþým! Ey Evvelim, Ey Batýným, Zahirim... Lâ - cerem lâl kesilen zamaným oldu! Leyl û nehar aðlayan mekâným oldu! Mahlasým Lâle-had oldu! Mevzunum kâle gah oldu! Ýrem baðým hâme oldu! Gül-i zarým hâce oldu! Neredesin ey beklediðim âným, neredesin en güzel bestem, Beste Nigar'ým, sözüm, özüm, Ahh benim iki gözüm, alamým, ilamým… Ahh Hâb anýmda Habib’le buluþmayý, Ýçimi açýp göstermeyi ne çok isterdim þuan... Hâk diyarýmda hak ettiðim nasiple görüþmek isterim... Yâdýmdan her þeyi atmak isterim… Ben bargâhýmdan çýkmak isterim… Bu andan sonra aklýmý býrakýp gitmek isterim! Ey nas… Ne olur ehli safaya da selam söyleyin… Mazide yaþadýklarým, kelimelerime ortak ettiklerim, Unutmayýn, siz unutmayýn… Ben Leyla'nýn zülfünün eteðine yapýþmýþ bir toz zerresiyim, Ben gözlerini kapattýðýnda üstüne binip gezdiði buraðým! Allah u Ekber! Allah u Ekber! Veren sensin bu sýzýyý; Allah u Ekber! Sen (cc) verdin, Sen koydun, Sen yaktýn, ben yandým… Ne diyebilirim ki?, Ne söyleyebilirim ki? Yaktýn, yýktýn, yandýrdýn kül ettin, erittin beni... Mecnun'a çevirdin delirttin beni... Þimdi çýldýrmama göz yumup, çaðrýlarýmý duymamazlýk etme ya Rabb!! Ömrüm, benim ömrüm, ezel çadýrýndaki sözlüm, Öyle besteler saklandý ki basýp geçtiðin yerlere… Sen saba de ben acem aþiran. Sen hicaz de ben hüzzam... Yaklaþtýr hele bana kulaðýný, Kapat hele gözlerini, Ver hele ruhunu Ali’ne… Aðlayan yüreði hiç duymaz mýsýn? Patlayan dalaðý hiç görmezsin? Yaðýyorum, gökküremden yerin en mahrem merkezlerine… O Can, o Canan, O Cinan… Orada ne hanlar vardý baktýðýmýz görmüyor musun? Orada ne cihanlar seyrettik bilmiyor musun? Offff benim 7 cihan gönlümde sönmez yangýn var dostlar…. Ne kelama dinletebildim ruhumu, Ne sözlerime geçirebildim gemimi... Ne de gönlümce ruhumu ruhuyla harmanlayabildim… Çok þeyler dilimin arasýnda med-cezir yaþadý. Ah bu hallere dayanan gelsin beri... Beri gelsin de öpeyim anlýndan... Kuyu dibinde durgun suyum ben… Dere dere, çay çay, ýrmak ýrmak çaðlayan nehirim ben, Þimdi ne bir hikayem, ne kitabým, ne de bir hitabým var artýk! Dilimde bir hitap, gönlümde bir serap var benim. Varlýkta yokluða karýþmýþ bendem var. Þimdi ne ona yakýn olabilmiþ, Ne de ondan kopabilmiþ garip bir serseriyim ben... Sen tüm zamanlarýn gölgesinde saklanan ey yolcum... Gerginleþmiþ tüm tellerim kopmak üzere, Perdelerimin ipi yanmak üzere, Letâfetin arz ettiði yere sensiz týrmanmayacaðým, Varlýkta yokluða karýþmýþ bu deli gönlün Kitabýný, hitabýný, serabýný, selamýný, almaz mýsýn? Sözlerim, göðe gergin çekili ok gibi! Ettiðim kelamýn hýzýna, hýzlar yetiþemez oldu sen neredesin? Ahh! Ben sana yakýn bir felek olsaydým da þimdi çýldýrmasaydým! Ahh!Ben sadece sana yaðabilseydim kanatlarým yanýk, kopuk olsaydý... Belki bende … sende … her yerde… geçmiþte… gelecekte… ebedde … ezelde… Seninle kucaklaþabilseydim, Seninle ocaklaþsaydým, Seninle dostlaþsaydým, Seninle baðdaþlaþsaydým, Seninle çaðdaþlaþsaydým… Hazan mý var yüreðinde ey caným benim… Aðlayaným mý var benim ýssýz gecelerde, özbalam benim… Bilenim mi var çalgýsýz meclislerde, Baþýmdan duman duman yaðmur yaðar sensiz… Dertlerimin üzerine düþen her damlacýk beni daha çok yakar! Aðlamayacaðým demiþtim.. Evet yazmayacaðým demiþtim… Evet, söylemeyeceðim demiþtim… Gelmeyeceðim, bilmeyeceðim demiþtim… Yemin ederim ben her bir þeyden geçtim geçmesine de senden geçemedim… Ahh neredesin benim caným hatýrlatýcým? Neredesin benim hatýr - gönül bilen yolcum? Nerede hatýrýma, hatýralara secde eden ceylan gözlü oyuncum? Ne insandýr ne cinandýr, ne perihandýr bizim alemimiz. Açýyorum artýk görünmez tüm kapýlarý, Takdir ondan... Bize emanet edilen bu sevgi de bir görev idi. Rabbim takdir buyurmasaydý sevebilir miydin beni? Rabbim takdir buyurmasaydý sevebilir miydim seni? O, takdir etmezse yanmanýn, aþkýn yanýndan geçebilir miydik ikimiz? O halde bu kadar takdire raðmen nedir bu uzaklýk?! Ah bu kadar yeter artýk kader! Ey kader, ey talih yeter yaktýðýn içimi... Aðzým kurudu, Dudaðým yarýldý, gönlüm çöle döndü benim. Bu kapkara yünden yorganý üstüme örtmeliyim... Sessiz, sakin, ruhunla baþbaþa kaldýðým senli gecemde, Ruhunun kokularýnýn dalgalandýðý bu garýmda, Kalabalýklar içinde yalnýzlýðý yaþayan bir tek biz kalmayalým. Senle ebed müddet yaralanmaya devam etmeliyim... Sen olana kadar sana karýþmalýyým.. Varsýn yaralanmayý bilmeyenler hallerinden utansýnlar ne çýkar...
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Yûþa Irmak, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |