günaydııınnn

her sabah sesini duymak için sabırsızlanıyordum
işe erkenden gelip telefona sarılıyor seninle başlıyordum güne
aylarca bu yetiyordu bana

bir gün karaşılaşacağımıza inanarak yaşadım
karşılaşmamızdan çok ama çok korktuğumu defalarca söyledim ve yazdım
her zaman olduğu gibi tam bulmuşken kaybetme korkusuydu bu

neler oldu bize sel

bir hastalık iki gün ayrılık niye bu kadar kin dolu bir yazı yazdırdı sana aradan tam 129 gün geçti hala affedemedim seni

gurursuz denecek kadar kinsiz ve affedici bir insan olmama rağmen neden seni affedemedim acaba

senin için mazaretler bulmaya çalıştım olmadı
seviyor, kaybetme korkusundan yazdı dedim olmadı
kendimi senin yerine koydum olmadı
inan seni affetmek için çok çabaladım olmadı

zaman ilacıdır herşeyin derler ama 129 gün oldu olmadı

sel ne olur seni affedemediğim için beni affet

hoşçakal