SÖNDÜRME

Bir umut güneşi düştü gönlüme,
Bırak yansın, o volkanı söndürme,
Vuslat bahçesinde açan gülüme,
Bırak bülbül konsun, sakın döndürme.

Dağılan hülyalar gerçeğe dönsün,
Kuruyan şu kalbim sevgiye kansın,
Aşkla, ıstırapla; harlanıp yansın,
Karlı dağı mesken tutup, dondurma.

Bahar dallarından kokunu aldım,
Seher yellerinden nefesin çaldım,
Her gece seninle rüyaya daldım,
Bırak uyuyayım, hiç uyandırma,

Aşkın tecellisi sineme vurur,
El yetişmez yâre, uzakta durur,
Suna Gelin feryadını savurur,
Çölde serap gibi, sakın kandırma.

Suna Türkmen Güngör