"Tanrı'ya şükür, yaşamak için okumak zorunda değilim – bu beni okumaktan soğuturdu." – Vladimir Nabokov"

yazı resimYZ

Ey gece
Rengine dalıp, bedenimden uzaklaşıyor
her gece gözlerim...
Bazen yaşla dolup, önüme düşüyor,
bazen bir çiçek hayal edip kendinden geçiyor
zifiri karanlık, buz mavi rengi boyalı oda da...
Aşk'ın, sevdanın kokusunu duyuyor.
Gündüzlere küs yüreğim konuşmuyor
Yalnız sende dile geliyor
Ay'a yakın yıldızın gibi;
Güneş'ten kaçan karanlığın gibi ...
Uzatsam elimi bir yıldız versen avuçlarıma
Gözlerime seccade seren kirpiklerim,
Dünya'ya...Aşk'a dirilse.

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön