İzEdebiyat - Papatya - Dön Artık Neredeysen

Hem korktuğum hem sevdiğim şey uçsuz bucaksız deniz
Hem seninle gibi
Hem senden ayrı
Kâh üşürüm yokluğunda
Tüm benliğimi ayaz vurur sanki
Kâh ısınırım aniden, içime dogarsın güneş gibi...

Dalgaların sesi gibi coşkulu bir sensizlik,
Yağmur damlaları düşerken üzerine hiç duyulmayan sessizlik
Rüzgar gibi güçlü, bulutlar kadar bembeyaz ufuk çizgisi
Daha dün bakıyordum bu manzaraya resim gibiydi adeta.

Öyle canlı öyle gerçek
Sanırsın hayal, sanırsın aynı sen!
Gönlümdeki sen
Adı şani kaybolmuş bir sen,
Uzaklardan seslenen
Belki gelir diye son vapurla beklenen
Dön artık neredeysen
Dön.

Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.

İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın lirik kümesinde bulunan diğer yazıları...
	Yine Başladik Tek Bir Gün Ya da Bir Saat Değil Benliğim Sana Ait Öylesine Özlüyor Seni Yüreğim Kim Bilir? Bestelenmiş Türküsü Sevdamın Sen Kalbime Düşünce Sonbahar Yaprakları Gecenin Karanlığında Gönlümden Esen Meltem
Yazarın şiir ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
	Saklı Kalsın Gelirsin Diye Unuttum Kayıplarimiza