Bir sabah ,
pencerenin pervazında;

Parmaklıkları da maviydi.

Kırmızı kedi dışarı bakıyor
ardından bende onu izliyordum.

Yoldan Tanya geçti, sonra Sweta,
Saşa ve Oleg’de yürüdü,
elinde votkasıyla.

Her ayak sesinde, tık tık ve tık.
Kırmızı kedi kulaklarını dikti;

Ve Natalya geçti gitti hızla.

Kırmızı kedi İstanbul’dan gelmişti.

Gri bir kutu içersinde,
Pallada gemisiyle.

Şaşkındı , yalnızdı.

Allah’tan bütün kedilerin dili
aynıydı ülkeler farklı olsa da;
“Kedice.”

O sırada tülden kanatlı
mavi bir kelebek düştü
Kırmızı kedinin önüne.

Kırmızı kedi; kırmızı patileriyle
kafasını ve kulağını dikerek
bir günlük ömrü olan,
tülden kanatlı mavi kelebeği
iteledi umarsızca.

Sonra tekrar yola baktı.

Döndü,
camda aksine baktı.

Dış kapının önünde komşumuz;
Tatyana teyze,
Yaşlı İvan ile konuşuyordu.

Kırmızı kedi o tarafa baktı,
sonra döndü bana baktı
göz göze geldik.

Pervazdan aşağıya atladı
Kırmızı kedi,
Oradan kucağıma.

Beş metre karelik mutfakta ;

Tülden kanatlı
mavi Kelebek pencerede,

Kırmızı kedi kucağımda,

Ben tahta sandalye de,

Ukrayna Karadeniz’de.

Kucağına atlayacağım
kimse de yokken,

Önümde kahvem
ve
kahvem gıcırdayan masada
öylece dondu zaman.

.........................................

Odessa / Ukrayna