içimdeki bu karmaşa
dışımdaki dengesizlikle gösterir kendini
ben kimse değilim aslında
ama neden bir adım var
bu çelişkiler, bu ayrıntılar
sisli bir bahar havası gibi
her şey rengarenk
görünense hiçbir şey
sesler sesler
duyduğum tek şeyse
aslında tekrar hiçbir şey
kelimeyle ifadesi var mıydı bütünümün??
ya da
bütünüm var mıydı belki de??
herşey bu kadar karışık
ve bir bu kadar dağınıkken
bütünden bahsetmek de neyin nesiydi??
eksilen ben
çoğalansa yine hiçbir şey
anlamını neden bu kadar yitirmişti,
neden kaybolmuştu herşey??
ben neresinde kalmıştım bu yitikliğin??
içimdeki bu karmaşa
dışımdaki dengesizlikle gösterir kendini
hoşgör...
gör ki, hoşgörcek kimse de yok aslında...