yalnızlık,
kendiliğimde...

benden beni silmek.
yüzeysel bir içgörüyle
gezinmek, oluşunu ancak
vazgeçişle keşfettiğim
bilinmezlerde.
silmek, beni benden.
öyle yalın,
odanın tavanında
kendimi seyrederken,
öyle yalnız,
ben değilim bu ceset.
bana ait değil
yerdeki bu beden.

silmek, beni herşeyden!
yalnızlık, kendiliğimde
yoksunlaştırdığım her
dışlanmışın gezintisi.

silinmişlik içinde,
kaybolan bir bilinmezlik.
kahretsin ki ,
hayal bunların hepsi.

evet, belki biliyorum...

ama her defasında
bakışlarımın aşağıya
yönelişinin,
kendiliğinde yalnız
cesedimi görüyorum.

yalnızlık?
kendiliğimde...