 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Ve düşlerimizi bir makas gibi yırtan Eminönü vapurunda kaldı herşey Sanırım Nisan ayıydı Hayallerimin en uzak gerçeğine yağan Yağmurların ardından Ben bir gökkuşağını kuyruğundan yakaladım Ve rengini sakladım bütün insanlardan Bu yüzden Ellerimi uzak tuttum gözlerinden Deniz kızı, Böyle olmayacaktı bir sevda vurgunum Darağacına vurmayacaklardı mavi denizi Karanlık kan gibi dolaşır damarlarımda Yalnızlığın her hecesi Bir süngü gibi saplanır beynime Ateş eritir gibi erir maviliğin Oysa, Oysa deniz kızı Bir midye kabuğunda uyuyordu sevmişliğim Ve uyandığında ölüyordu şairliğim! Kapalı bir havada, Yeşil ağaçlar ve rengarenk çiçeklere Gözlerimizdeki ressam çizerken mutluluğu Sazların çalındığı bir bahçede kazıldı mezarım Ve sen deniz kızı, Mavi mi sanırsın düşlerini Sevdalardı düşlerinde asılı kalan Düşler de ihanet yapar mıydı? Aşkın şiiri hüznü büyütürdü Ve yalan dediğin şey Aşkın öteki yüzüydü! Ama deniz kızı Sevdiğim bütün kızlar, Ve annemin bütün duaları üstüne Hiç yalan söylemedim Hiç ihanet etmedim bu mavi denize Deniz kızı, Gözlerini saatlerde bekletmen, Ellerini ceplerinde İçinden ayrılığı çıkarmak içindi Benim gözlerimde Yüreğinden vurulurdu duaları annemin Sen, bir denizin maviliğini taşırdın üstünde Bu yüzden deniz kızıydın belki Ve bu yüzden bilmiyordun okyanuslarda yüzmeyi! Şimdi cumbalı odalarda ağlar mavi deniz Yok olan yalnız salvo bakışlı delikanlı, Ve şiirimin kırık aynaları değildi Bahar yok olmuştu saçımın kakülünde Nisan ayı yok olmuştu Mavi denizin beyaz martıları Ve rüzgarlarda ömrümü bağladığım saçların Yok olmuştu! Yıkmaz bu sevda deniz kızı! Ağlatır, yakar, ama yıkmaz İnan yıkmaz Yalnızlığım, Yanmışlığım... Beklerdi beni Üsküdar koyu maviliğine Yıkardı üstümüze bir deli, Bir hoyrat bakışlarından arta kalan griliğini Sen demiştin ya Bu sahil, bu rüzgar Ve deniz kızı beklerdi beni Yeşil yosunlarına tutunduğumuz Üsküdar Ve düşlerimizi bir makas gibi yırtan Eminönü vapurunda kaldı herşey Rüyalarım Düşlerim ve yıkılası sevdam adına Ağladığım bir mavi için değil benim. Ağlamam bir bebeğin dudaklarını ıslatmam Öyle hafif, öyle ağır Ve ne zaman bir ölüm haberi gelse Adını aşk koyuyorum Ve dar sokaklı Birbirine bitişik evlerle kurulu Şehirler arıyorum kendime ayrılıklar için İnan unuttum Bir Eminönü Vapurunda giden sevdamı Cebinde ve saatinde beklettiğin ayrılığı Bu sahili, bu rüzgarı Ve beni bekleyen deniz kızını Unuttum! Ama unutmadım Unuttuğumu yazmayı Unutmadım deniz kızı, Unutmadım, unutmadım Unutamam!
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © İdris ELİBOL, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |