Tek tek dünyalar yatıyor yorgan altlarında.
Tek tek altı üstüne getirilen yaşamın döner
bıçağından kesiklerle, çamaşır suyundan kokular arasında…

dökül!

bölünen çehrelerden buruk gülüşlere. . .
kavradığın el yüreğine derman olursa al senin olsun dedem.
Belli ki ne yumuk yumuk torun eli tutmuş elini ne de evladın sıcaklığı sıvamış iki büklüm sırtını.
Hani her şeyini verdiğin hayat seni yastığın en orta yerine demirlemiş ya şimdi topla halatlarını çek bayrağını.
Gören gözler akıtsın içinden gözyaşlarını.
Herkes kendini seyretsin aynada
ki görünen manzara afili bir sırma dondan daha neler biçtirirmiş makasa. Kefareti üstünde ustura parıltısında sevinsin ak sakalın.

İki yandan çekilsin perdeler şimdi oyunun sonundasın.


20-Aralık-2003/Ayşe KESKİN-Trabzon