Günlerden bir gün, ülkelerden bir ülke,
Karar vermiş birden, demiş satılsın herşey değerince.
Çok sevinmiş bu habere halk zengin olacaz bizde diye,
Başlamışlar satmaya, ne gerek var düşünmeye.
Evi satmışlar, işi satmışlar, suyu satmışlar,
Hatta günü gelmiş çocuklarını bile satmışlar.
Bakmışlar satacak kalmamış elde birşey.
Demişler "harfleri" satalım doyursun karnını her birey.
Gel vatandaş koş, her harf bir para,
Ne gerek var düşünmeye,sende al düşme dara.

Bakmışlar sonra bir sorun var bu işte,
"Aşk" ta üç para "Bok" ta bu görünüşte.
Düşünmüşler, taşımışlar, demişler olmaz öyle,
"Bok" beş harfli olsun, ona "Dışkı" diyelim şöyle.
Gün geçmiş yıl geçmiş heryer olmuş bok,
Hayat olmuş bombok ama şuna bakın ki karınlar tok.

Eh bir kıssadan hisse var bu işte,
Dersen ki herşeyi satarım akıtmam bir damla ter.
Seninde ülkende adamlar türer,
Boka değer biçer aşka beşpara etmez der.