Tanrı insanı yarattı, insan da sanat yapıtını. -Oscar Wilde |
|
||||||||||
|
zaman’ın elden kayıp, toprağın sert yüzünde –yüzeyinde- binbir renge bölünmesi.. ... tuz-buz bir zaman. ... tuz. buz. zaman. ... ... kendini suçlamak –işte bu kadar kolay! kendi kendini hayal kırıklıklarıyla uyutmak. ve sakinleşmiş bir sinirin sınırında gürültüye kucak açmak. ... sonra. ... susmak. susmak ve devam etmek, sakinliğin saklı koynunda.. gecenin anlamına dolanmış hayaletlere takılıp düşmek bazen.. düş(ün)mek ve bir düş-olmak sonunda. ... ... gecenin beklenen sonu. -gündüzün gözünden saklanmalı- saklanmalı bütün iz-ler. -ki güneşin gülüşüne kanıp, geceyi terketmesinler, ki güneş, caydırıcı sıcağı yüklemiş koynuna.. bahar çiçekleri, saçtığı tüm turuncuya..- ... ... durdu. bıraktı yürümeyi. geceyle birlikte saklan-malı- şimdi. gündüzün gözünden uzaklaş-malı. ... çantasını bırakıp öyle(ce) kör karanlığın içine -gökyüzü görünmez olur güneş öncesi gecede- kendinden çok, gözlerini saklayacak bir kuytu aradı. ... dakikalar. gündüze yaklaşan. geceyi sonsuz bir dönüşümün eşiğinde asan.. tekrarlanan.. yeşil su değirmeninin devamlı bir suyla –çoşkulu, hırçın- dönmesi.. dönmesi ve hiç bırakmaması bu zorunlu döngüyü. ... önündeki yolun -başından beri özenle yarattığı masalın- bir tepeye vardığını ve sonra uçurumlarla keskin çakıltaşlarına dayandığını, kıvrıldığını, kırıldığını ve saklandığını, yalnız bir ağacın arkasına -bütün yaşayanların arkasında var-olabildiğini ancak- orada olduğunu ( o olduğunu ya da) şaşkınlıkla farketti. ... ağacın altına taşıdığında çantasını-yoldan ödünç imgelerini- ve sakladığında gözlerini bir karganın kanadına sabaha eriyordu dünya.. uyanıyordu dünya. bir tarafı uykuya dalmanın zevkinde olsa da.. ... ve işte küçük kız. gecenin sonunda, rastgele bulduğu tepenin rastgele keşfettiği yalnız ağacıyla uykunun güvenli sessizliğine tutunup sakladığı anın isminde kendini gündüzden, kendini tüm sesten ve tüm sarılardan dışladı.. diğerlerinden. .. .. küçük kız uyandığında..onu bekliyor olacak gece. ama şimdi öbür ucunda dünyanın rolünü giyinmekte. binbir gece ezgisi dilinde. ses-siz. son-lu.
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © özge demirci, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |