ben acý ve yalnýzlýðýn içinde
büyümeye çalýþan bir tomurcuk
umudun / direniþin koynunda
uyanmayý bekleyen minik bir bebek
korkuyu kelepçe yapýp beynime
çalýnacak bir kapý beklemek
söylenecek bir tek söz
söyle ne yapabilirim iki gözüm
ben yaðmuru severim
hani o içimi ýslatmasýný
ve bitiþindeki toprak kokusunu
ben umut etmeyi de severim
medet ummak birþeylerden
rüzgarlarla seviþmek
gökyüzüne göz kýrpýp
dalgalarla kavga etmeyi severim
saklanmak istemiyorum artýk karanlýða
beni sýrtýmdan vuran / benim gölgemdir anla
bu bendeki yara geçmedi geçmeyecek
ama yine de
yarýnlarý göðsüme bastýrmak istiyorum
geleceði ellerimde tutmak
bulut olmak istiyorum gökyüzünde / bembeyaz
ve sevda olmak istiyorum
açmamýþ tomurcuklarýn kokusunda
renkli bir kelebek gibi