“sen uyuyorsun” diye usulca fısıldadı kulağıma
“hayır”, dedim, “sadece gözlerim kapalı”
“uyuyordun…”

ellerimi saçlarına götürdüm
ılık nefesini yüzümde hissettim
güzelliğinin huzuruna kapılmıştım ki
“sen uyuyorsun” dedi yine
sesi titriyordu…
cevap vermedim.
bir elini havaya kaldırıp
“kaç parmağım açık bil o halde”
“4”
“hayır 3, gördün mü uyuyordun az önce,
uyku sersemisin...”
uzanıp dudaklarından bir öpücük aldım
“peki” dedim “uyumayacağım.”
“ama sadece gözlerimi kapayacağım.”

“beni seviyor musun”
“evet. Seviyorum”
“ne kadar çok”
“her şeyden daha çok…”
“her şeyden mi?”
“evet her şeyden”
“yani annenden bile mi çok”
“bilmiyorum ama çok komik bir soru oldu bu.”
“evet. Bence de çok komik.”

uzanıp bir öpücük daha aldım
ve gece sabaha doğru yol alırken
kadınımın yanında uyuya kalmakla
ne kadar sersemlik ettiğimi düşündüm.