Burası İstanbul'dur, gamı kasveti gömün,
Çözümü buradadır, yürekteki düğümün.

Başka İstanbul yok ki, gönlü diriltecek,
Tek İstanbul'umuzdur, iksir içeren çiçek.

Hasret kalmış denizler, şimdi halvet olacak,
Şahitler; Sarayburnu, Kızkulesi, Salacak...

Balığın "Kavak"lara tırmandığı iki yer,
Anadolu'da Beykoz, Rumeli'de Sarıyer.

Kıtalar öpüşüyor, açın bakın perdeyi,
Bir dudak Ortaköy'dür, diğeri Beylerbeyi.

Asırlara uzanan taptaze zeytin dalı,
Büyükada, Heybeli, Burgazada, Kınalı.


Piyer Loti'ye çıkın, arşa değer boyunuz,
Artık avucunuzda, Haliç, ki "Altın Boynuz"

Ünlü mimarlar çizmiş, usta can vermiş taşa,
İsmiyle buradadır, kaç anlı şanlı "paşa"...

Yerden filizlenip de, göğe ermiş yapılar
Masallar diyarına açılmış şu "kapı"lar...

Mimarlar, mühendisler, ustalar sakın, sakın!
İstanbul'a aykırı niyetler varsa, yakın!

Kat kat medeniyetler, en yukardaki elif,
Sakın örtmesin onu, beton desenli kılıf.

Haramdan gelen kilo, yakışmaz o endama,
Gölge verir içine, kubbedeki her yama...

Slüetine doyulaz, temel harcıdır yürek,
Çekilin yaklaşmayın, ey balta-kazma-kürek!..

Yetmiş yedi tepeden oluşan büyük düzlük,
Yetmiş yedi lehçeden oluşan Türkçe sözlük.

Yükselir minareler boyu zarif biblolar,
Hayale bile henüz doğmamış bu tablolar...

Sevdalı yürek burda alır hayat nefesi,
Uçmak isteyen kuşun, gönlündeki kafesi.

Taşlar bile dillenir, ezan sesi vurdukça,
Bu İstanbul bizimdir, mavi küre durdukça...

Siz; ressamlar, şairler, kabuğunuzu kırın!
İstanbul'u gelecek asırlara haykırın!

Sanma, Mecnun Leyla'yı ıssız çöllerde bulmuş,
Yıllardır aradığı Leyla'sı İstanbul'muş...

BU ŞİİR ÜMRANİYE BELEDİYESİ TARAFINDAN DÜZENLENEN "İSTANBUL KONULU ŞİİR YARIŞMASI"NDA ÖDÜL ALMIŞTIR...