Bugün ne haldeyim bilemezsin
Ha denince unutulmuyor yaþananlar.
Ha deyince söküp atamýyorsun
Bende böyle yaþamayý seviyor deðilim
Ama olmuyor iþte
Bitmiyor
Ben sessizim
Sen sessizsin
Bizi tanýyanlar sessiz.Galibe sen hariç herkes korkuyor bu sessizlikten.
Þimdi hiç tanýmadýðým
Hiç ihtiyacým olmayan acýlar yaþýyorum tarifsiz.
Beynimde sorular harmaný
Ruhumda hak etmediðim acýlar.
Her gün bir soru soruyorum kendime NEDEN..
Bitti sandýðým anda dikiliyor karþýma tanýdýk sorular yeniden
Sorularým sorularla boðuluyor ben gibi nefessiz
Anlýycan hiç iyi deðilim.
Unutursun diyenlere büyüyor içimde hasretin
Deðmez diyenlere inat caným acýyor.
Ne haldesin hiç bilmiyorsun gülüm
Sana dönde diyemiyorum
Sözlerin bana aðýr
Gözlerimde buðu bakýþlarýmda ötelerin soluklarý
Hayal kýrýklýðý,sessizlik.
Bitti dediðin gün benim bitiþimdi oysa
Sormaya cesaret edemediðim bir sürü nedenler
Ölüm gibi feveran ediyor sevdan
Ölüm gibi ýssýz
Duydum ki mesut,mutluymuþsun
Duydum ki unutmuþsun
Yüreðin nasýl diyenlere tebessüm ediyorum
Oysa içimde poyrazlar
Acý kýþ haykýrýþlarý
Boynu bükük sonbaharlar
Kirpiklerimde sýcak çið taneleri
Anlýycan yýkýlýyor üstüme kýþ gibi sevdan
Kýraðý vurmuþ toprak gibi hasretin
Bugün ne haldeyim inan bilemezsin.