Kalemlerin elime bu denli yakıştığını düşünmemiştim hiç
Yazdığım başkası değil sen ve ben
Satırların arasından doğuyor gözlerin
Elimde değil
Hiç bir şeye benzemiyorlar bu vurgun
Bir su birikintisi gibi yüreğim
Yıldızlara aslılı kalır her gece hasretim
Dağarcığımda hep senli kafiyeler
Darağacımda hasretin
Her söz nemli
Her söz buğulu
Senden bahsederken dudaklarım titriyor
Seni düşünürken içim kor
Gönlüm lal
Her geçen gün içimde büyüyen hayalin
Dönecekmişsin ki ümitlerim
Boş beklentilerim var şimdi hayattan
Yaşıyorum işte sensiz sebebsiz.
Aksamayan bir şey varsa ruhumda
Kulluğumdur
Tevekkülüm
Muhabbetim
Zülüflerin tüllenir yüzümde
Rüzgar sen kokar
İstanbul sen olur
Buğulu camda gül yüzün yansır
Sahillerimde hayalin dolanır
Sokaklarımda senli şarkılar
Yıldızlar üstüme düşer
Karanlıklar önümde sakındığım
Tükenecek gibi değilsin içimde
Bitecek gibi değil
Bir bebek ağlayışı gibi hasretin.
Ne zaman elimden bırakmaya kalksam
Daha bir büyüyor çığlığın
Oysa senin için gitmek kolay
Birde bana unutmayı sor
Bırak bende gideyim
Bırak zincirlerimi savrulayım
Umutlarım tükensin artık
Güneşin ışıkları kapansın
Bırak artık öleyim.