Yalnızım kuyu dibinde,
mecnun halimden, kime ne
     
Sensizliği ekledim yalnızlığıma
Hani geçen zamanlar
kuru bir incir vermiştin ya
bana
yaramadı bir bestele
kaldırdım karanlığımın en köşesine
“karanlık”; dört duvar,
kiremitler dizeli üzerine
bilirsin ya
“Ak Hüseyin Değirmeni” beride
“Sırât Yokuşu Çıkmazı” nın tepesinde
dört duvar,
kiremitler kırılıyor üzerinde
birkaç kırgın kiremit,
icabet ediyor feryadın davetine
bir de
kiremitsizliği ekledim sensizliğe
uzun kış evvelinde
bî çare
kiremitsizlik mahkûmiyetine
kalınan sensizliğe
ne çare