Hayat bitmiş zaten
benim için ya da herkes benim gibi.
Bu kuyunun tavanında
kaybolan bakışlarımdan daha derin midir dersin gökyüzü?
Islak bulut iplikleriyle bağlanmış olan nedir
denizlere, saçlarımıza,
ki ak dalgalarından hüzün damlar,
dudağımız ile az önce nemlenmiş dost yanaklara.
Olmasalardı yaşanmazdı bu kadar,
hayat ya da ben.
Boşluktaki ayaklarım ile ezebileceğimi bilsem
hem de doğanın ta kendisini,
sevinçle sunardım kıldan kalın boynumu demir makaraya
Bahçeli konak budalasının tek zaferi bu olurdu
Olursa da işte böyle olurdu.

CUMHUR