Hayat dediğin ne ki? Ey! İnsan oğlu,
Bir acı bade, bir tatlı şerbet gibi.
Zevke doymaz hiç bir hayatın sonu,
Bazen badbaht olursun, bazen gül gibi.

Yaşarsın, bin bir türlü ümitlerle,
Böyle olurdum, şöyle yapardım gibi.
Bir gün zalim felek atar bir sille,
İnlersin, çölde susuz kalmışlar gibi.

Kah seversin, kah yanarsın en sonunda,
Bir gülün açılıp, dökülmesi gibi.
Zenginlik fikriyle ümitler yolunda,
Yılları çürütürsün ahmaklar gibi.

Düşün ey! İnsan oğlu hele bir düşün,
O evliyaların düşündüğü gibi.
Zenginliğin, fakirliğin, süsün, püsün,
Bu dünyada kalacak topraklar gibi.

Kötü İçerik Bildir
Gerekçe: Okumuş olduğunuz metnin İzEdebiyat Yayın İlkelerine aykırı içerik barındırdığını ya da başka bir sorun içerdiğini düşünüyorsanız lütfen bize bildirin. Bildiriminiz anonim tutulacaktır ve en kısa zamanda editörlerce incelenecektir.

Söyleyeceklerim var! Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor? Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler. Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.

 

---

İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

---

Yazarın yaşam kümesinde bulunan diğer yazıları...
	Hayat
Yazarın şiir ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
	Akrostiş Sevgiliye Beddua Tek Gonca Dediler Gel Sevgilim Mezarcı Ağlama Sakın... İnleyen Hasta Dilenci
Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
	Otobüs Macerası [Öykü]