Yarınımdan habersiz yaşamanın cahilliği,
Dünümden yoksunluğun çaresizliği kurcalar durur zihnimi.
Yaşanmışlıklar da kalan anılar tüter sigaramın ucunda
Gözlerim ağlar…
Bir yaprak düşer buğulu penceremin önüne,
Perdemi aralarım usulca…
Beyaz gelinlikli martıların gölgeleri düşer pencereme,
Perdemi aralarım usulca…
Ben dünümü unuttum,
Yarınımdan habersizim.
Yarım kalan bir şeyin düşündeyim.
Her şey boran olup gitti hayatımdan…
Bir ben kaldım geride,
Bir de kaybolan umudum.
Her şey geldi geçti penceremin önünden,
Her geçişinde,
Kayıp bir umutla araladım perdemi.
Ben;
Yalnızlığa gömüp gittiğin insan,
Bir mum yakıp tenhalarda
Sessizce…
Usulca…
Geceleri müebbet yaşarım.
Ellerim kelepçeli,
Yüreğimin paslı zindanlarında çürür giderim.
Bir kara bulut geçer gözyaşlarıyla penceremin önünden,
Perdemi aralarım usulca…
Korkar oldum çakan her şimşekten,
Işığı vurur penceremin buğulu sinesine.
Gözyaşlarına sitemin sesi yankılanır kulaklarımda.
Ben suskunum,
Sen dinle sevdiğim…