Günlerim kararlý bir kararsýzlýk içerisinde
Kollarýmda kelepçe deðil ama aklýmda sen
Bir ben oluþum ki ne seninle ne de sensiz
Bir de þehir;hani benim olan ama sana býraktýðým…
Kýz kulesine sövmüþüm,her ayaðým kaydýðýnda Üsküdarda
Arka sokaklarýnda kaybolmuþum Beyoðlu’nun
Ýzimi bulamamýþ ne bir polis,ne de bir sokak aþiftesi
Sabahlayan gecelerim sinmiþ adeta gözlerime
Korkularým inadýna gizlenmiþ ceketimin sað cebine
Üzerimde bir yirmi yaþ ürkekliði ve heyecaný
Dilimde birkaç yasak þiir;hani uðrunda cana kýydýklarý!
Ayýplanmýþým bir ülke düþündüm diye
Fiþlenmiþim,güya Taksim’i kirlettiðim sözlerimle…
Haliçte tek el tabanca sesi duyulmuþ
Bir aydýný vurmuþ milliyetçi bir ben
Bir beni vurmuþ demokrat olmayan bir sen!
Kahraman denmiþ katillerine,yerde yatan cansýz bedenimin
Faili meçhul olmuþ düþlerimdeki memleketim
Silinmiþ 9.caddedeki taþlarý boyayan gizemim…
…
Hepsine inat uçmuþ martýlarý bu þehrin
Bana nispet kalkmýþ vapurlarý Eminönü iskelesinin
Pencerende güneþ,Ýstanbulda sabah ,Haliçte polisler…
Arkamda bir sen,bir bu þehir,bir de demokrat bir ben…

doðum günümde;
sana bir sevgili…
bu þehre de bir sen…
býraktý gidiyor,içimdeki demokrat bir ben.