bensiz andığın iklimleri kıskanırcasına öptüğümü sanma.
sensizlikte doğurmak gözlerimden acıyı,ölüm bir anlık seni beklediğimi sanma.
ey! gözleri kapalı hayalin;
umutsuzca aranmak zamanlarda,
kapı açılır belki girersin seni andığım anlarda.
sensizlik kalp ağrısı kadar sessiz ve acı.
gümüş renkli boyadığım senli iklimleri bırakıp;
altından duygularla bekliyorum,
bir uçurum kenarında sana düşmek için şimdi.
artık korkmasın karanlık akşamlar bensiz sabah olmaktan...
ey! tek dostum geceler sensiz yaşadığım gecelere inat bul beni,
bulda en siyahına sat beni...