Suya yazılan portreler

I. ece

1.
dağyolları iplik iplikti parmaklarında
suskunluğu caddeleri adımlamaktan bitap.

Kırmızı sancılar eğiriyor
Yalnızlığının yününden.
Sözcüklerin ecesi
Tutsağı hayatınsa.


2.
patlama öncesi
sessizliğini törpülüyor

kuşandığı silahlar
mağlup sırtlarda taşınmış.

Aşkı tanımıyor.
Tanımlayamıyor umudu da.

Türk şiirinin beşinci katından
İmgeye çakılıyor
Nilgünmarmara.

Sadağından kan sızıyor.





II. yutkunamayan bilge

1.
tüm güzler solgundur
ve her aşk
trajedinin ortasında
patlayan tabanca.
Ansızın
Şorlayan kan oluyor
Damarlarında Cosima.

2.
kalp vurdukça
susmalı dudaklar
basınç:
Aşkı ileten aroma
Susmak:bitmeyen şarkısı nietzsche’nin

3.
Su.
aktıkça temizler mecrasını
hiçlik:damarlarda semiren pıhtı.
Kalp:kutudaki enstrüman.tozlu
Akordu havay(l)a ayarlı
Aşk:düşsel
Dokundukça kaybediyor buğusunu.

Nietzsche:yutkunamayan bilge/
Kezzap ve çehre/
Ateş ve tin.

Unutuş mızrabıdır ihanetin.