Yaşlanınca biriktirdiğini sanıyor insan. . . biriktirdiklerini görmek için geriye döndüğünde nedense lise aşklarını anlatır buluyor kendini. Arada geçen zamanda biriktiremediklerini buluyor içinde ansızın. Ağlama krizlerine bata çıka kahve falları baktırıyor,sonra acıklı filmlerde mendillere sümkürüyor aşkı. Burnundan çıkıyor sevgi ! Göremediklerini burnuna sokuyor işte o mendil. . işte orada. . yeşil yeşil. . Liseden kalma aşkı bekler buluyor insan kendini soluksuz geçen o zamanda. Soluksuz,ard arda,koştura koştura geçen zamanda dilimleniyor yüreği,anların hapsinde kalıyor düşleri ve anıları biriktirip ağlayıp,yas tutarak harcıyor mendilleri,kötü gün omuzlarını. içinde parçalanan insanı unutuveriyor. An oluyor,geçiyor,geliyor,gidiyor. . . deniyor ya! Halbuki an bekliyor.

Etkilendiği Yazarlar:
Ahmet Haşim,Ümit Yaşar Oğuzcan,Sezen Aksu, çeşitli yabancı rock grupları (Metallica,Police,Deep purple...)