Bir klasik herkesin okumuş olmayı istediği ancak kimsenin okumayı istemediği eserdir. -Mark Twain
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
İşte yine Almanak’ımı çıkardım çekmeceden Tarih 8 Ağustos Salı Yer Üsküdar… Bir kalp bu kadar kolay kırılabilir mi Ve bu kadar çabuk tamir olur mu? Neydi yaşadıklarım/ bu gel_git lerde Hiç düşünmeden söylenen sözlere inat mıydı? Ya gururum Yaşlandım mı artık acaba? Nereye gitmiş ben yolu ortalarken? Ne bekliyordu adımlarım sana yaklaşırken Hırçın dalgalardan daha hırçın düşüncelerde Bir martıya takıldı gözüm Gözyaşımla beraber süzüldü denize… Nefret etmek istedim Daha çok sevdim seni nedense… Anlıyorum seni sanırım artık İnsan sevdim mi her yerde görürmüş sevdiğini Belki gözlerde/ mimiklerde Belki ellerin sıcaklığında/ gülüşlerde Sonra anlarlar ki dolmaz hiçbir şey gerçeğiyle Ne kadar benzeseler de nafile… ……………………………… Çok uzun yıllardır tanıyorum sanki seni Nereden diye soruyordum kendime Bugün anladım ki Yıllardır aynada görmediğim gözlerimdin sen Gülümsemeyi unutmuş dudaklarım Belki düşmesinler diye yıllardır kırpmadığım Gözlerimdeki yaşlar… Aynı galakside yaşamışız bunca zamandır Her gece bakıp gülümsediğim Kutup Yıldızı Seninde yıldızınmış Meğer seninde gözlerini kamaştırıyormuş benimki gibi Sabahları kara deliklerde kaybolmadan… Çocukken hep korkardım denizden Karşıya geçemezdim/ artık yaşlanmış motorlarla Korkmamam için defalarca hikayesini anlattırdığım Kız Kulesi Bugün yanından geçerken Yine korktum ve bu defa kendim anlattım kendime Ama hikayesi değişti Sen karşısında çayını yudumlarken Ben oradaki kız sandım kendimi Hep seni bekleyen… Yanlış olan bir şeyler var biliyorum Ama öyle sessiz oluyor ki düşüncelerim Kalbim duyacak diye korkuyorum Bir şeyler ters… Elindeki çizgiler Hiç benimkilere benzemiyor Öyle derindeki ne inebilir yüreğim oraya Ne de inse çıkabilir bir daha… Attila İlhan gelir aklıma ‘’sevmek için geç ölmek için erken’’ Yumarım avucumu Kadere inat bakmam… Saatler mi beni sevmiyor ben mi saatleri Bunu hiç anlayamayacağım Ay güneş yer aynı doğrultuya inmişken Son seferini yapacak vapur bozar dengeyi Gölgeler kalır usumda İzler kalır ellerimde, ruhumda Sabahın gözyaşları yer değiştirmişken Akşamın sarhoşluğuyla Ağır ağır sürükler adımlarım beni son kalkan vapura İşte yine martılar çığlık çığlığa Dalgalarda kaybolan aşklara dalarlar Son bir çırpınışla… İnsanlar mı var yanımda Kim bu bağıra bağıra konuşan? Yazılmamış şiirin son dizeleri yazılır Çoktan göçüp gitmiş şairin kitabının ilk sayfasına ‘’senelerce mutlu ol’’ Almanak’ımı usulca koyarım çekmeceye İçinde bomboş sayfalar… Ayten Karakaş
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © AYTEN KARAKAŞ, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |