I

Dedi, ey
dedi, bitti aşk;
varsıl ya da yoksul
dememiş miydik yalandır
! ..
Dedim, ey
şimdi sen var;
bu gidişindi, dedim
vesikasına kanamam bu şiirin
:
ateş sözlerinle öperdin kalbimi
kırmızı kanatlarıyla havalanıp yüzünden
gözlerime göçerdi, konardı; öperek, dağlayarak gözlerini
...

II

Dedi, ey
dedi, bitti aşk;
varsıl ya da yoksul
dememiş miydik yalandır
:
her şiire gelip işlenen her söz
neden kanada kayardı kendi anlamından
sayıp dökmeli mi şimdi her taşın ne dediğini
? ..
Dedim, ey
şimdi sen var;
bu gidişindi, dedim
vesikasına kanamam bu şiirin
:
idaresi elinde çıkıp yamacından
izini sürsem: iki el sürgülenmiştir uzak sevdaya;
çeliğin, ağzına kanı sürmek nereden türedi, doğrulur üstüme
? ..

III

Dedi, ey
dedi, kan var:
güneşim de yoksun
güneşin dokunduğu yerler de
...
Dedim, ey
şimdi suç var:
kınından sıyrılmış
iki mermi gibi boşlukta
...
Dedi, ey
dedi; bu, o değil
yaşlılarından artayan değil
:
karanfil pörsüttü çıbanlarında aklım
saçkının dirliğinde güllerle başla hatta
şimdi kan var: damıtılan âşık değildir şair
.