ilham
Ruhunuzun saklandığı o derin kuyudan çıkın artık.
O ölümden beter çaresizlik,
o içinde hiç ışık olmayan
Hüzün insede göğün hiç bilinmedik yerinden,
ayak basın unutulmuş yeryüzüne.
Devran gibi dönün.
Suskun bir geleceğin tam ortasında,
sevgi çığlıkları atın.
Uzaklardaki anlasın sizin geldiğinizi.
Bahar edasında açsın çiçekler.
Mavi bir gökyüzü, deli bir rüzgar hediye edin kendinize.
Coşkunuzun şahididir tabiat an ve an.
Hiç korkmayın yanlızlığın ölüme giden damarından.
O heyecan, o duruş, o bakış, o hiç bitmeyen fırtınadır sizi ayakta tutan.
Ve nefes aldıkça anlaşılır,
Hayatın, hayatın, hayatın.
Nereye gittiyseniz oradayım ben.
Sırtınızı döndüğünüz yerin tam karşısında
gözünüzü diktiğiniz yerde.
O beyaz tüller gibi savrula savrula,
kelebek kanadı gibi ince ve narin,
denizin öfkesinde kaybolmuş bir hayalin,
avuçlarımdan kayıp giden garip bir hayalin,
ormanın kuytusuna sinmiş bir hayalin,
yağmursuz bir akşamda yüreğime yazdığım o hayalin.
Hayalin, hayalin, hayalin.
Şimdi, nerden geldiğini bilmediğim,
bir ömür gibi,
ömrüme ömür gibi,
buğday öğütmeyi bekleyen diri bir değirmen gibi,
yani doğduğun gün gibi,
yani karşılaştığımız o gün gibi,
avuçlarımdan kayan özlediğim hayat.